Indywidualny program logopedyczny

INDYWIDUALNY PROGRAM LOGOPEDYCZNY

Diagnoza logopedyczna: mowa znacznie zaburzona; ubogie słownictwo, zawierające przede wszystkim rzeczowniki i czasowniki; rzadkość występowania przymiotników, przysłówków, zaimków, liczebników, spójników; słownik konkretny, brak określeń abstrakcyjnych; dominacja zdań prostych nad złożonymi, występujące zdania złożone to głównie współrzędne łączne lub przeciwstawne; wypowiedzi formułowane są w czasie teraźniejszym, rzadziej przeszłym, a sporadycznie przyszłym; występowanie błędów składniowych; brak koordynacji form gramatycznych, agramatyzm; zaburzone funkcjonowanie analizatora słuchowego; ogólna niechęć wypowiadania się.

Cele wychowawczo-terapeutyczne programu:
• wyrobienie właściwych nawyków mownych jak: oddech, zamykanie ust, przełykanie śliny,
• usprawnienie motoryki narządów artykulacyjnych oraz ich właściwa koordynacja,
• tworzenie sytuacji sprzyjających spontanicznemu wypowiadaniu się,
• zachęcanie dziecka do udziału w rozmowie kierowanej, tematycznej,
• wzbogacanie słownictwa, reedukacja od strony gramatycznej mowy,
• przezwyciężanie trudności artykulacyjnych,
• polepszenie funkcjonowania społecznego wychowanka,
• zdobycie nowych doświadczeń werbalnych,
• utrwalanie prawidłowej wymowy głosek,
• skupianie uwagi i współpraca z osobą ćwiczącą

Zadania i sposoby realizacji:
1. Ćwiczenia usprawniające motorykę narządów artykulacyjnych. Warunkiem prawidłowego wymawiania wszystkich głosek jest sprawne działanie narządów mowy. Realizacja poszczególnych głosek wymaga różnego układu artykulacyjnego i różnej pracy mięśni. Narządy mowy trzeba tak ćwiczyć, aby wypracować zręczne i celowe ruchy języka, warg, podniebienia. Dziecko musi mieć wyczucie danego ruchu i położenia poszczególnych narządów mowy.
Wyrazistość mowy także zależy od sprawności mięsni narządów artykulacyjnych.
Usprawnianie motoryki narządów artykulacyjnych dotyczy:
• warg,
• języka,
• policzków,
• dolnej szczęki,
• podniebienia miękkiego.

Celami wszystkich ćwiczeń jest:
• wypracowanie zręcznych i celowych ruchów poszczególnych narządów
• podniesienie ich sprawności
• opanowanie prawidłowych układów artykulacyjnych

2. Ćwiczenia oddechowe. . Oddychanie jest niezbędną czynnością fizjologiczną. Prawidłowe oddychanie jest warunkiem poprawnej wymowy. Główne nieprawidłowości w procesie oddychania to:
oddychanie przez usta zamiast przez nos, krótka faza wydechu, mówienie na wdechu,
nierównomierna siła wydechu w trakcie budowania wypowiedzi ustnych, nieekonomiczne zużywanie powietrza w czasie mówienia.

Cele ćwiczeń oddechowych:
• zwiększenie pojemności płuc,
• wzmocnienie mięśni oddechowych,
• pogłębienie oddechu,
• wydłużenie fazy wydechowej,
• nabycie umiejętności różnicowania fazy wydechowej i wdechowej,
• wyrobienie nawyku oddychania nosem,
• synchronizacja rytmu oddychania i struktury wypowiedzi

3. Ćwiczenia logorytmiczne. Ćwiczenia logorytmiczne są to ćwiczenia słowno - ruchowe, których głównym składnikiem jest rytm. . Zabawy muzyczno-ruchowe kształcąc ruchy całego ciała, wpływają pośrednio na usprawnianie narządów mownych.

Cele ćwiczeń logorytmicznych:
• rozbudzanie aktywności dziecka,
• rozbudzanie wrażliwości słuchowej,
• doskonalenie poczucia rytmu,
• ćwiczenie koordynacji słuchowo - ruchowej,
• rozwijanie umiejętności sprawnego wykonywania ruchu

4. Ćwiczenia słuchowe: kształcenie umiejętności analizy i syntezy słuchowej. . Sprawne funkcjonowanie analizatora słuchowego jest jednym z warunków opanowania umiejętności czytania i pisania.
Umiejętność różnicowania dźwięków mowy ludzkiej określa się mianem słuchu fonematycznego. Analiza i synteza słuchowa polega na odebraniu bodźca, rozłożeniu go na elementy, następnie złożeniu w ...