Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
WYKORZYSTANIE MOŻLIWOŚCI WYOBRAŹNI W PRACY NAD UTWOREM.
Niniejsza publikacja poświęcona jest próbie zastanowienia się nad rolą wyobraźni w muzyce oraz możliwościami jej wykorzystania w pracy nad wybranymi problemami techmniczno-wykonawczymi często pojawiającymi się w grze na różnych instrumentach muzycznych.
Podjęcie tematyki związanej z rolą wyobraźni i jej wykorzystaniem w muzyce jest niezwykle istotne ze względu na ogromny wpływ, jaki ten element powinien odgrywać w procesie interpretacji dzieła muzycznego a także w efektywności pracy nad poszczególnymi elementami samego procesu gry.
Celem niniejszej pracy było przyjrzenie się przez pryzmat literatury oraz moich własnych doświadczeń jako ucznia, studenta i nauczyciela takim zagadnieniom jak:
• Wpływ wyobraźni na sztukę a sztuki na rozwój wyobraźni.
• Rola pedagoga w kształtowaniu i rozwijaniu wyobraźni ucznia.
• Rola wyobraźni w kształceniu muzycznym.
Uświadomienie sobie czynników warunkujących rozwój wyobraźni oraz jej roli w działalności muzycznej jest punktem wyjścia dla zrozumienia ogromu korzyści wynikających ze świadomego włączenia wyobraźni w proces pracy nad utworem oraz w każdorazowe wykonanie dzieła.
Źródłem do napisania pracy była literatura z zakresu metodyki nauczania, psychologii muzyki oraz psychologii ogólnej.
I. Sposoby rozwijania i kształtowania wyobraźni oraz jej rola w sztuce.
Wyobrażenie – jest to proces polegający na wywoływaniu w świadomości obrazów przedmiotów i sytuacji, które w danej chwili nie oddziałują na narządy zmysłowe człowieka, oparty na wcześniejszych spostrzeżeniach, doświadczeniach i fantazji. Wyróżnia się wyobrażenia odtwórcze – oparte głównie na procesach pamięci i wyobrażenia twórcze – samodzielne tworzenie nowych obrazów ze znanych elementów, na podstawie doświadczenia, wiedzy i fantazji.[1]
Wyobrażenia odtwórcze powstają na bazie śladów pamięciowych – są ich rekonstrukcją. Wyobrażenia twórcze to obrazy, które charakteryzują się oryginalnością powiązań pomiędzy różnymi elementami zapamiętanej rzeczywistości. Mają walory kreatywne i stanowią jedno z podstawowych źródeł twórczości artystycznej.[2]
Pomiędzy różnymi rodzajami obrazów (odtwórczych i twórczych) generowanych przez wyobraźnię istnieje dynamiczna współzależność. W pierwszym okresie życia człowieka przeważa bowiem odtwórczość- kopiowanie rzeczywistości - nad twórczością. W etapach następnych pojawiają się elementy kreacyjne umożliwiające projektowanie własnego życia i zaznaczanie swego istnienia w świadomości społecznej ( na przykład poprzez tworzenie dzieł sztuki, nauki, techniki).
Wyobraźnią dysponują wszyscy ludzie, jednak w różnym stopniu ją wykorzystują w swym społecznym funkcjonowaniu. Dla artysty staje się ona źródłem i narzędziem pracy, dla dziecka źródłem zabawy i ekspresji artystycznej, dla „zwykłego” dorosłego człowieka, nie artysty, źródłem wzbogacenia i „koloryzowania” życia.[3]
Poruszanie się w codzienności, jak pisze Szyszkowska, wymaga wyobraźni, aby życie nas nie przygniatało.[4]
Ważnym źródłem dla rozwoju wyobraźni człowieka jest sztuka. Każdy rodzaj sztuki – plastyka, muzyka, teatr czy literatura, poprzez treści w ...
