Dodaj publikację
Autor
Artur Zieliński
Data publikacji
2009-05-18
Średnia ocena
0,00
Pobrań
65

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Proponowane procedury postępowania nauczycieli w sytuacjach kryzysowych.
 Pobierz (doc, 125,5 KB)

Podgląd treści

Podstawa Prawna:
1. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dn. 31.01.2003 w sprawie szczegółowych form działalności wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem,
2. Ustawa z dnia 26.10.1982 o postępowaniu w sprawach nieletnich.

Ilekroć w procedurach jest mowa bez bliższego określenia o:

1. szkole – należy przez to rozumieć szkołę macierzystą ucznia,
2. Centrum – należy przez to rozumieć Centrum Kształcenia Praktycznego w Starachowicach,
3. rodzicach ucznia – należy przez to rozumieć także prawnych opiekunów ucznia.

Nieletni – jest to podstawowe pojęcie i zostało zróżnicowane w odniesieniu do trzech grup osób objętych wspólna nazwą ‘’nieletni’’ w zależności od rodzaju prowadzonego postępowania, wieku osób oraz stosowanego środka wychowawczego lub poprawczego:

- w zakresie postępowania dotyczącego zapobiegania i zwalczania demoralizacji – nieletnim jest to osoba, która nie ukończyła 18 roku życia,

- w zakresie postępowania o czyny karalne jest to osoba, która dopuściła się takiego czynu po ukończeniu 13 roku życia, a przed ukończeniem 17 lat,

- trzecie znaczenie terminu w ustawie o postępowaniu w sprawie nieletnich związane jest wyłącznie z postępowaniem wykonawczym, w zakresie wykonywania środków wychowawczych lub poprawczych. W tym przypadku za nieletniego uważa się osobę, względem której środki takie zostały orzeczone, choćby ukończył 18 lat, nie dłużej jednak niż do ukończenia lat 21.

Przestępstwo -jest to czyn człowieka, bezprawny, karalny i zawiniony.

Wg Kodeksu karnego ( art.l§1): Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełniania. Jednak (§ 2) „Nie stanowi przestępstwa czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma”.

Czyn karalny - w myśl przepisów (art. l § 2 pkt. 2 u.p.n) jest to czyn zabroniony przez ustawę jako przestępstwo (art. l k. k.) , a więc zbrodnia lub występek (art. 7 § 2 i 3 k.k), przestępstwo skarbowe (art. 53 § 2 k.k.s.) oraz wykroczenie określone w następujących przepisach Kodeksu Wykroczeń:

- art.51 (zakłócanie porządku publicznego),

-  art. 62 (znęcanie się nad zwierzętami),

-  art.69 (niszczenie i uszkadzanie znaków umieszczonych przez organ państwowy),

-  art.74 (uszkadzanie znaków lub urządzeń zapobiegających niebezpieczeństwu),

-  art.76 (rzucanie kamieniami w pojazd będący w ruchu),

-  art. 85 (samowolna zmiana znaków lub sygnałów drogowych),

-  art. 87 (prowadzenie pojazdów przez osobę będącą po użyciu alkoholu),

-  art. 119 (kradzież lub przywłaszczenie mienia o wartości - obecnie do 250 zł),

-  art. 122 (paserstwo mienia o wartości - obecnie do 250 zł),

-  art. 124 (mszczenie lub uszkadzanie mienia, jeśli szkoda nie przekracza – obecnie 250 zł),

-  art. 133 (spekulacja biletami wstępu),

-  art. 143 ...