Metody aktywizujące w nauczaniu

Sądzę, że warto orientować się w szerokiej gamie metod aktywizujących, aby spośród nich wybrać tę odpowiednią. Istotny jest fakt, iż wszystkie mają znaczący wpływ na budowanie poczucia własnej wartości u młodzieży, uruchamiają procesy myślowe i dają możliwość wyeksponowania swoich emocji. Są bardzo pomocne w budowaniu poczucia zaufania i atmosfery akceptacji na lekcji. Integrują środowisko klasowe, poprzez zacieśnianie się kontaktów pomiędzy wszystkimi uczniami w danej grupie. Ponieżej przedstawiam informacje niezbędne do zrozumienia pojęcia metod aktywizujacych i ich niektóre przykłady.

Metody aktywizujące w nauczaniu

Autor:
mgr Marta Sadowska – nauczyciel wychowania fizycznego
„ POWIEDZ, A ZAPOMNĘ
POKAŻ, A ZAPAMIĘTAM
POZWÓL WZIĄĆ UDZIAŁ, A ZROZUMIEM”
(CHIŃSKIE PRZYSŁOWIE)
Organizując proces nauczania – uczenia się nauczyciel określa: tematykę, cele,
przewidywane efekty, sposoby sprawdzania i oceny osiągnięć uczniów. Do realizacji określonych celów dobiera odpowiednie metody.
Metody nauczania to celowo i systematycznie stosowany sposób pracy nauczyciela z uczniami, który umożliwia uczniom opanowanie wiedzy wraz z umiejętnością posługiwania się nią w praktyce, jak również rozwijanie zdolności i zainteresowań poznawczych uczniów.
Dobór metod nauczania zależy od :
➢ wieku uczniów,
➢ treści nauczania,
➢ celów i zadań pracy dydaktyczno-wychowawczej,
➢ organizacji i środków, których zamierza użyć nauczyciel.
Wielostronne uczenie się oparte na przyswajaniu informacji z różnych źródeł,
odkrywaniu, przeżywaniu i działaniu wymaga doboru zróżnicowanych metod nauczania.
Nauczanie aktywizujące cieszy się dużą popularnością wśród pedagogów
poszukujących od lat osiemdziesiątych. Towarzyszy temu zjawisku krytyka nauczania tradycyjnego ukazująca jego jednostronność w zakresie doświadczeń ucznia. Aby uniknąć niejasności w rozumieniu postępowania pedagogicznego i metodycznego, nauczanie tradycyjne i aktywizujące należy traktować jako dwa bieguny procesu nauczania i wychowania. Dotychczas w polskiej szkole częściej byliśmy bliżej nauczania tradycyjnego. W nauczaniu tradycyjnym oddziela się nauczanie od wychowania, jego celem jest rozwój intelektualny na drodze przekazania określonej sumy wiadomości. Tradycyjne podejście do nauczania można też scharakteryzować jako skoncentrowane przede wszystkim na przekazywaniu wiedzy teoretycznej. Przekaz jest w zasadzie jednostronny - od nauczyciela do ucznia. Nauczyciel, oprócz książek, jest zasadniczym źródłem wiedzy. Rola ucznia ogranicza się w zasadzie do przyswojenia i zapamiętywania przekazywanych informacji.
Istotą nauczania aktywizującego jest zintegrowanie oddziaływań edukacyjnych i wychowawczych w celu pełnego rozwoju ucznia jako osoby.
W podejściu aktywizującym w centrum uwagi znajduje się nie program, a uczeń i jego własny proces uczenia się. Celem kształcenia jest tu możliwie pełny rozwój osobowy ucznia, jego umiejętności oraz sprawność - zarówno w sferze intelektualnej, jak i emocjonalnej, społecznej i moralnej. Nie chodzi o przekazanie określonej sumy wiedzy z poszczególnych dziedzin, której z roku na rok jest coraz więcej, co o wykształcenie umiejętności samodzielnego jej zdobywania, poszukiwania potrzebnych informacji.
Metody aktywizujące starają się kształcić w uczniu umiejętność samodzielnego myślenia, stawiania pytań i szukania na nie odpowiedzi. Zadaniem nie jest więc podawanie gotowych formuł czy rozwiązań, ale uczenie samodzielnego rozwiązywania problemów. Podejście takie wypływa miedzy innymi z przekonania, że obecnie świat zmienia się na tyle szybko, że trudno nawet przewidzieć problemy, przed jakimi stanie dzisiejsze młode pokolenie w przyszłości.
Metody aktywizujące to grupa metod nauczania, które charakteryzuje to, że w procesie kształcenia aktywność uczniów przewyższa aktywność ...