Sianowije i Papierczaki - Techniki Rękodzielnicze w Zajęciach Integracyjnych

Arleta Jóźwiak

SIANOWIJE I PAPIERCZAKI
TECHNIKI RĘKODZIELNICZE
W ZAJĘCIACH INTEGRACYJNYCH

SPIS TREŚCI
Wstęp

1. Teoretyczne wprowadzenie do problematyki, stan badań.
2. Założenie projektu, cel i problem projektu.
3. Charakterystyka adresata projektu.
4. Charakterystyka osób realizujących projekt.
5. Forma, miejsce i czas realizacji projektu.
6. Charakterystyka zajęć oraz sposobu realizacji zajęć.
7. Przykładowe scenariusze zajęć.
8. Metody ewaluacji.
Zakończenie.
Literatura
Aneks.

WSTĘP

Jedną z nowych cennych wartości obecnych czasów jest troska o człowieka niepełnosprawnego, jego status intelektualny i społeczny. Miejsce, jakie osoba niepełnosprawna może zająć w społeczeństwie zależy zarówno od jej możliwości i przystosowania się do istniejących warunków, jak też od przyjęcia i zaakceptowania przez społeczeństwo jako osób równoprawnych, zapewniając im opiekę i pomoc.
Integrowanie osób pełnosprawnych z niepełnosprawnymi jest wyrazem demokratyzacji sposobu życia społecznego, kierunkiem przemian dążących do stworzenia osobom niepełnosprawnym możliwości pełnego lub częściowego włączenia się do normalnego życia. Aby tak się stało konieczne jest stworzenie warunków do partnerskiego współżycia. Integracja polega przede wszystkim na zaakceptowaniu człowieka niepełnosprawnego takim, jakim on jest bez względu na jego osiągnięcia.
Integracja wyraża dążenie do stworzenia tym osobom możliwości pełnego lub częściowego włączenia się do normalnego życia , dostępu do wszystkich instytucji i usług , z których korzystają pełnosprawni .Celem integracji jako ruchu i procesu społecznego oraz edukacyjnego zarazem jest przeciwdziałanie tendencjom segregacyjnym, izolacyjnym, nieakceptowania, stygmatyzacji, nietolerancji i dyskryminacji osób upośledzonych jako zjawisk społecznych , które nie mieszczą się w nowoczesnej kulturze humanistycznej .

1. TEORETYCZNE WPROWADZENIE DO PROBLEMATYKI, STAN BADAŃ

Integracja niepełnosprawnych umysłowo w aktualnej rzeczywistości społecznej
Na przestrzeni dziejów ludzkich następowały stopniowe zmiany postaw społecznych wobec jednostek upośledzonych umysłowo. W XXI wieku coraz częściej mówi się o integracji społecznej osób niepełnosprawnych.
Mówiąc o integracji osób niepełnosprawnych trzeba przyjrzeć się postawom wobec osób z upośledzeniem umysłowym. Są nimi:
-postawa pozytywna, przejawiająca się w życzliwości, szacunku, akceptacji;
- postawa negatywna dla której niechęć do osób niepełnosprawnych, brak życzliwości i pomocy, unikanie kontaktów z nimi, ignorancja - są typowymi zachowaniami;
- postawa ambiwalentna, charakteryzująca się z jednej strony obojętnością bądź wrogością, z drugiej zaś uczuciem litości, współczucia, przesadna opieka, pomocą (H.Larkowa, 1985, s.59).
Obecnie bardzo często mówi się o kształceniu integracyjnym, chociaż postawy społeczne wobec upośledzonych intelektualnie są jeszcze dość często negatywne lub obojętne.
Zagadnienie integracji wymaga ogólnego omówienia.
J.Tokarkiewicz nazywa integracja społeczna " zespolenie i zharmonizowanie elementów zbiorowości społecznej, rozumianej jako intensywność i częstotliwość kontaktu między członkami danej zbiorowości oraz jako akceptacje w obrębie wspólnych systemów wartości, norm i ocen" (J.Tokarkiewicz, 1971, s.309)
Natomiast R ...