Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Trudności wychowawcze – perspektywy teoretyczne.
1.1. Definicje trudności wychowawczych.
Trudności wychowawcze są nierozerwalnie związane ze szkołą. Dzieje się tak niezależnie od typu szkół, nauczycieli, rodziców. Nauczyciele nawet w idealnych warunkach funkcjonowania szkoły mają do czynienia z uczniami wymagającymi specjalnej opieki i bliższego zainteresowania. Uczniowie podlegają nie tylko wpływom wychowawczym szkoły, lecz różnorodnym oddziaływaniom rodziców, opiekunów i rówieśników. Zdarza się, że jeden uczeń ,,trudny” jest w stanie zaburzyć sprawny proces dydaktyczny i wychowawczy. Tym samym powoduje on wśród nauczycieli nadmierny stan napięcia psychicznego a nawet doprowadza do odczucia niechęci i uprzedzenia względem innych uczniów.
Sytuacja taka doprowadza do przyjęcia przez nauczycieli nadmiernej postawy obronnej przejawiającej się w stosowaniu a nawet nadużywaniu różnego rodzaju kar. Wypływa z tej sytuacji niezaprzeczalnie ważna i przydatna rada, iż należy w porę zająć się zapobieganiem trudnością wychowawczym w szkole.
Mieczysław Łobocki przedstawia pięć niezbędnych warunków niezbędnych do skutecznego przezwyciężenia napotykanych w szkole trudności wychowawczych:
1. Uświadomienie sobie istoty trudności wychowawczych i ich przyczyny;
2. Wykorzystywanie niektórych szczególnych umiejętności psychopedagogicznych nauczycieli w pracy z uczniami ,,trudnymi”;
3. Troskę nauczycieli o pozytywną motywację uczenia się uczniów;
4. Aktywizowanie ich w działalności społecznej;
5. Współdziałanie nauczycieli i rodziców.
Uświadomienie sobie istoty trudności wychowawczych i ich przyczyny.
Polega na uświadomieniu sobie, kim w swej istocie jest uczeń trudny i jakie są powody takiego stanu rzeczy. Według A. Berge, uczeń ,,trudny” to nie tyle uczeń sprawiający innym różnego rodzaju kłopoty natury wychowawczej, ile mający trudności, i to zarówno z samym sobą, jak i z otoczeniem, do którego nikt nie jest w stanie się przystosować. Zgodnie z tym kryterium uczeń ,,trudny”:
• Nie działa w swoim najlepszym interesie, co jest wyrazem jego głębokiej frustracji;
• Zachowaniem swym sprawia wiele kłopotów, których sam nie jest w stanie rozwiązać;
• Relacje jego na określone bodźce są nieprzewidywalne, trudne do zaklasyfikowania a przede wszystkim nieproporcjonalne do bodźców, które je wywołały;
• Napotyka na różne niepowodzenia, zwłaszcza w nauce i nie ma możliwości odniesienia i przeżywania sukcesu, jak jego rówieśnicy, jest tym samym pozbawiony czynnika motywującego do działania;
• Nie mając możliwości osiągnięcia sukcesu czuje się nieszczęśliwy
Z obserwacji nauczycieli pracujących w szkole podstawowej wynika, iż uczeń ,,trudny” jest na ogół rzadko lubiany tak przez swych rówieśników, jak i dorosłych, nie ma zaufania do ludzi i jest wobec nich podejrzliwy oraz nierozumiany przez innych, z trudnością nawiązuje przyjaźnie i kontakty, co powoduje, że źle czuje się w klasie, chcąc zwrócić na siebie uwagę otoczenia, robi rzeczy uznawane społecznie jako niepożądane. U ...
