Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
PRZYDATNOŚĆ GIER W PROCESIE DYDAKTYCZNYM
Gra i zabawa są naturalnymi sposobami funkcjonowania dziecka, stąd być może wynika ich ogromna przydatność w procesie nabywania przez dzieci wiedzy i umiejętności.
Stosowanie gier w realizacji zadań nauczania początkowego może uatrakcyjnić proces nauczania, a przez to pełnić funkcje motywujące i to dzięki tzw. motywacji wewnętrznej, czyli wynikającej z tego, że to, co w danym momencie dziecko robi jest dla niego samo w sobie atrakcyjne, przyjemne i ważne. Ponadto gry sprzyjają rozwijaniu umiejętności postrzegania i wyrabianiu szybkiej orientacji, czyli wspierają ogólny intelektualny rozwój dziecka.
Ważną cechą gier jest to, że dostarczają okazji do wielu różnorodnych ćwiczeń i powtórzeń, niezbędnych do opanowania konkretnych umiejętności (często o charakterze algorytmicznym); gra pozwala na dość atrakcyjne robienie rzeczy nawet zupełnie nieatrakcyjnych i często zniechęcających dzieci do uczenia się, np. opanowanie tabliczki mnożenia, dzięki odpowiednio przygotowanym grom może być jednym z przyjemniejszych przeżyć edukacyjnych małego ucznia. Posiadające elementy rywalizacji gry mogą motywować do samodzielnego doskonalenia umiejętności - wykorzystywany ekwipunek i naturalne reguły sprawiają, że każde dziecko może w domu potrenować przed bardziej prestiżową rozgrywką na lekcji.
Gry wprowadzają ucznia w świat nowych pojęć i treści oraz ułatwiają poznawanie faktów i prawd z różnych obszarów wiedzy.
Natomiast jako techniki interakcyjne, gry pomagają uczniom we wzbogacaniu języka oraz stwarzają warunki sprzyjające świadomemu operowaniu nim. Nie tylko umożliwiają, ale także zachęcają do dyskusji zarówno pomiędzy uczniem i nauczycielem, jak i samymi uczniami, a dzięki temu przyczyniają się do rozwoju umiejętności skutecznego porozumiewania się. Tym samym stwarzają warunki do współdziałania i współpracy; wdrażają, zwłaszcza w przypadku gier zespołowych, do współodpowiedzialności za jej przebieg i efekt.
Należy dodać, że gry tworzą w naturalny i często niespodziewany sposób sytuacje problemowe, a kontekst zdarzenia oraz przebieg rozgrywki mogą zachęcać dzieci do aktywnej obserwacji i samodzielnego odkrywania nowych faktów, a w konsekwencji mogą pobudzać twórczość i wyobraźnię. Poza tym mogą być punktem wyjścia do samodzielnej lub grupowej pracy badawczej uczniów.
Gry wymagają opracowywania strategii przez uczniów, a w konsekwencji dostarczają dziecku okazji do samokontroli, do podejmowania decyzji, analizowania ich i badania popełnionych błędów. W efekcie stają się ważnym narzędziem w rozwijaniu umiejętności uczenia się. Jako techniki oparte na interakcjach, gry uczą przestrzegania przyjętych reguł i norm, a przez to, że zwykle są stosowane w małych grupach, ułatwiają indywidualizację nauczania; często można w nich sięgać „na różną głębokość": w wielu grach innego wysiłku wymaga zdobycie punktów, a innego uzyskanie ich maksymalnej liczby.
Z punktu widzenia nauczyciela, gry stwarzają sposobność do ...
