Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
1 Scenariusz zajęć przeprowadzonych w grupie dzieci 5-6 letnich.
2 Prowadząca: Dorota Kusa
3 Temat zajęć: Kosmitek Mo
Cele ogólne:
ukazanie zmian zachodzących pod wpływem działalności człowieka
nabywanie umiejętności praktycznych dotyczących ochrony środowiska-(wdrażanie do segregowania śmieci)
uświadomienie przedszkolakom korzyści z powtórnego zagospodarowania odpadów
Cele operacyjne:
zna i stosuje formy grzecznościowe w odpowiedniej sytuacji
potrafi dostrzec i wypowiedzieć się na temat różnic pomiędzy ilustracjami
potrafi segregować odpady według kategorii surowcowej
określa pozytywne i negatywne zachowania człowieka w stosunku do środowiska przyrodniczego
ułoży zdanie i prawidłowo zastosuje twierdzenie TAK lub przeczenie NIE
rozróżnia odgłosy wydawane przez różne przedmioty
podejmuje decyzje z jakiego materiału, i co chce tworzyć
nazywa swoje wytwory
przelicza liczebnikami głównymi w zakresie 10
dokonuje samooceny pracy
Metody: oglądowa, słowna, problemowa, działalności praktycznej
Formy: z całą grupą, zespołowa, indywidualna.
Środki dydaktyczne: ilustracje do opowiadania, magnetofon, przygotowane wcześniej nagranie z komunikatem, czyste odpady- plastikowe pojemniki po serkach, jogurtach itp., woreczki foliowe, butelki plastikowe po napojach, szamponach, płynach do kąpieli itp., szklane butelki po perfumach, gazety, kolorowe czasopisma, różne pudełka tekturowe, papierki po cukierkach, folia po czekoladzie, sznurki, gumki, włóczka, druciki, gałęzie, suszone liście, skrawki tekstyliów, patyki, słomki plastikowe po napojach; oznakowane pojemniki, papierowe medale, postać Kosmitka w kolorze czerwonym.
Przebieg zajęcia:
Dzieci stoją na korytarzu. Nagle z sali dobiegają ostre dźwięki ( nagranie magnetofonowe)
Nauczycielka energicznie otwiera drzwi, wszyscy wchodzą do sali. Nagle z magnetofonu słychać głos: „Halo! Halo! Ziemia? Czy mnie słyszysz? Halo! Ziemia, proszę nie wyłączać radia. Halo! Halo! Zaginął mieszkaniec naszej planety. Prosimy, nie zróbcie mu krzywdy, on nie zna waszego języka. Jeżeli go ktoś weźmie do ręki to zrozumie jego mowę. Nazywa się „Mo”. Halo! Ziemia czy mnie słyszysz? Halo! Halo!”
Nauczycielka zwraca się do dzieci:
Nikogo takiego nie widzę ( rozgląda się po sali), zatem możemy zabrać się do pracy, ciekawe o jakim Kosmitku była mowa w komunikacie.
Nauczycielka otwiera drzwi do łazienki gdzie uprzednio umieściła Kosmitka ( pluszowa zabawka). Udaje przestraszoną: Tam siedzi jakiś straszny stwór- zwraca się do dzieci.
Nauczycielka bierze go do ręki, przypominając słowa komunikatu (kto go weźmie do ręki zrozumie jego mowę). Zbliża Kosmitka do ucha, jakby chciała usłyszeć co mówi. Zwraca się do dzieci: „Kosmitek chce się z wami przywitać, lecz nie wie jak to się robi. Pokażcie mu proszę.”
Dzieci kłaniają się, mówią dzień dobry.
Nauczycielka zwraca się do Kosmitka: Dlaczego uciekłeś ze swojej planety?
Zbliża go do ucha, „uważnie słucha” i przekazuje dzieciom to co mówi Kosmitek:
„ Moja planeta była ...
