Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Iwona Zielińska
SP-13 Gorzów Wlkp.
ZNACZENIE ZAJĘĆ MANUALNYCH PODCZAS PRACY WYRÓWNAWCZEJ
Z DZIEĆMI MAJĄCYMI TRUDNOŚCI W CZYTANIU I PISANIU
Dla określenia trudności w kształtowaniu umiejętności czytania i pisania używa się trzech pojęć: dysleksja, dysortografia i dysgrafia.
M. Bogdanowicz definiuje je w następujący sposób:
Dysleksja- to zburzenia objawiające się trudnościami w nauce czytania, mimo stosowania obowiązujących metod nauczania, normalnej inteligencji i sprzyjających warunków społeczno-kulturowych. Jest spowodowana zaburzeniami podstawowych funkcji poznawczych;
Dysortografia- to analogicznie , zaburzenia manifestujące się trudnościami w nauce pisania;
Dysgrafia- to trudności w zakresie techniki pisania i w osiągnięciu dobrego poziomu graficznego pisma.
Trudności dzieci dyslektycznych nie ograniczają się tylko do tych zagadnień. Podstawowe problemy – to zapamiętanie jakie znaki trzeba kreślić , by zapisać odpowiednie dźwięki, oraz opanowanie prawidłowego pisania całościowego sylab i wyrazów. Są to analogiczne trudności do tych , jakie obserwujemy przy czytaniu.
W reedukacji dzieci z takimi problemami bardzo duże znaczenie także mają zajęcia manualne. Celem tych ćwiczeń jest takie poprawienie tej sprawności, by dziecko mogło pisać dostatecznie szybko i czytelnie.
Ćwiczenia graficzne wprowadzając do pisania przewidziane są nie tylko dla dzieci z zaburzeniami manualnymi , ale także dla dzieci dyslektycznych nie mających tych zaburzeń, ale piszących w sposób nie sprzyjający osiągnięciu szybkiego tempa i utrwalenia poprawnej pisowni.
Poprawienie sprawności manualnej jest możliwe tylko poprzez wykonywanie różnorodnych zajęć ręcznych, a zwłaszcza rysunków. Zajęcia takie prowadzone w okresie poprzedzającym naukę mogą wpłynąć na znaczną poprawę sprawności dziecka i zapewnić mu lepszy strat w szkole. Najczęściej jednak dzieci z zaburzeniami manualnymi rysują bardzo mało i niechętnie.
Gdy zaczynamy pracę z dzieckiem o słabej sprawności rąk, najczęściej jest już ono całkiem zniechęcone do rysowania. Najlepiej więc zacząć pracę od lepienia plasteliny lub malowania. Przełamaniu niechęci dziecka do prac ręcznych sprzyja zastosowanie na początku techniki plastycznej , dotąd nie stosowanej.
Usprawniają rękę dziecka musimy stopniowo przechodzić od zadań łatwych, prostych do coraz trudniejszych , wymagających wykonywania coraz drobniejszych , precyzyjniejszych ruchów..U dzieci z zaburzoną sprawnością ruchową podczas wykonywania różnych czynności występuje duże napięcie mięśniowe, często usztywniające rękę.
W pierwszym okresie zajęć wyrównawczych musimy prowadzić więc ćwiczenia zmniejszające to napięcie. W tym okresie ćwiczymy najpierw proste ruchy poziome i pionowe oraz ruchy okrężne. Stopniowo dziecko wykonuje ruchy coraz pewniej. Następnie przechodzimy do ćwiczenia bardziej złożonych ruchów, postępujących od lewej do prawej strony. Równolegle z tymi ćwiczeniami prowadzimy ćwiczenia usprawniające palce i przygotowujące dziecko do wykonywania czynności wymagających większej precyzji.
Od początku zajęć zwracamy uwagę, by dziecko wykonywało ruchy w kierunku zgodnym z kierunkiem pisania. Wyrabiamy w ten ...
