Ruch to podstawa. Trzymaj się prosto!

Scenariusz warsztatów „O zdrowiu”

Temat: Ruch to podstawa – trzymaj się prosto!

Cele:
- podnoszenie ogólnej sprawności organizmu;
- wyrabianie nawyku (odruchu) przyjmowania prawidłowej postawy;

Przebieg zajęć:

1. Rozmowa kierowana nt. znaczenia ruchu dla człowieka.

N: Czy wiecie, że nawet najdrobniejsza czynność usprawnia nasze ciało? Chodząc po schodach, biegając, kopiąc piłkę – wzmacniacie swoje mięśnie i poprawiacie kondycję. Najlepiej zaczynać dzień od porannej gimnastyki, dobrze jest więc znać taki wierszyk, który rano nam o tym przypomni:

Czy pogodny dzień, czy nie,
co dzień gimnastykuj się!
Skłony, wymach ramionami,
przysiad, skręty bioderkami.
Głowa lekko kręci kółka,
noga może dotknąć czółka.
Co dzień rano ćwicz raz – dwa,
Mądry, kto o zdrowie dba!

N: A czy wiecie, że wasz kręgosłup dźwiga naprawdę WIELKIE ciężary: kiedy stoicie wytrzymuje nacisk ok. 100 kg, a gdy siedzicie – nawet 150 kg. To dzięki jego elastyczności i sile człowiek może poruszać się w pozycji pionowej. Musimy więc dbać o nasz kręgosłup! A jak myślicie jak należy to robić?
(ćwiczyć, nie garbić się, spożywać jedzenie bogate w wapń i witaminę D, prosto siedzieć, nosić prawidłowo plecak (na obu ramionach), ciężkie rzeczy, np. maszynę nosić raz w prawej, raz w lewej ręce, pływać, itp.)

2. Zabawy ruchowe ćwiczące prawidłową postawę ciała.

• Słonko świeci, pada deszcz.
Dzieci biegają po sali, na hasło „Słonko świeci! stają z wyprostowanymi w górę rękami i ruszają paluszkami – promyczkami, a na hasło „Pada deszcz!” chowają się pod daszkiem, czyli przyciskają się plecami do płaskiej powierzchni, np. szafy, ściany, tablicy.

• Dziad i żołnierz.
Dzieci chodzą po sali, na hasło „Dziad!” pochylają się i garbią, na hasło „Żołnierz!” prostują się.

• Chodzi mucha po suficie.
Dzieci chodzą po sali, na hasło „Mucha!” kładą się na podłodze na plecach i naśladują poruszanie się muchy po suficie.

• Orkiestra.
Dzieci stają w rozsypce i wyklaskują dłońmi za plecami rytmy podawane przez prowadzącego.

• Hop – bęc.
Prowadzący dzieli grupę na połowę. Jedna część dzieci biega po sali i woła „Hop, hop!”, druga część biega i woła „Bęc, bęc!”. Na hasło prowadzącego „Hop – bęc!” dobierają się w pary – hop z bęcem i stają wyprostowani plecami do siebie (stykają się).

3. Relaksacja.

Dzieci siadają w siadzie skrzyżnym z prostymi plecami. Każde kładzie na głowę woreczek, ręce opiera na kolanach i powoli oddycha – do uspokojenia oddechu.

4. Zakończenie zajęć.

- podziękowanie za udział.
- czynności porządkowe.