Dodaj publikację
Autor
Monika Oskołow
Data publikacji
2009-11-30
Średnia ocena
3,50
Pobrań
605

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Konspekt zajęć wychowawczych dla dzieci 11, 12 letnich do zrealizowania np. na godzinie wychowawczej lub na zajęciach świetlicowych w internacie.
 Pobierz (doc, 36,0 KB)

Komentarze

sławka, 2009-12-02

Ciekawy scenariusz, bez wiekszych przeróbek do zastosowania w każdych warunkach szkolnych. Na pewno skorzystam.

Podgląd treści


Monika Oskołow

Konspekt zajęć wychowawczych przeprowadzonych w internacie SOSW dla Dzieci Niewidomych i Słabowidzących

Temat: Niemiłe dokuczanie.

Wiek uczestników: 11, 12 lat
Ilość uczestników: 8 osób
Czas realizacji: ok. 60 minut
Miejsce zajęć: świetlica internatowa
Schorzenia dzieci: uszkodzenie analizatora wzroku w stopniu znacznym, prawie całkowitym i całkowitym

Cele terapeutyczno – rewalidacyjne:
- nabywanie umiejętności rozpoznawania sytuacji konfliktowych;
- nabywanie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach konfliktowych;
- tworzenie wzajemnego zaufania w grupie;
- nabywanie umiejętności komunikowania się i nawiązywania pozytywnych kontaktów międzyludzkich.

Metody pracy:
m. słowne: rozmowa, praca z tekstem;
m. gier i zabaw dydaktycznych: m. inscenizacji, elementy burzy mózgów;

Rodzaj zajęć:
z. pozalekcyjne;

Formy pracy:
p. zespołowa jednolita
p. indywidualna jednolita

Pomoce dydaktyczne:
Teksty scenek, dwa rodzaje muzyki: głośna, szybka, mocna i powolna, smutna, cicha.

Przebieg zajęć:

1. Czynności organizacyjno – porządkowe.

- przygotowanie sali do zajęć.

2. Zabawa na powitanie „Przesyłanie odgłosu”.

Grupa staje w kręgu trzymając się za ręce. Prowadzący wymyśla odgłos, np. „ał!” i przesyła go do następnej osoby ściskając ją lekko za rękę. Osoba ta powtarza odgłos i przesyła go następnej osobie również lekko ściskając ją za rękę. Gdy odgłos wraca do prowadzącego, następna osoba po jego prawej stronie dodaje do istniejącego odgłosu swój nowy, np. „ał!”, „bęc!” i znowu cały krąg powtarza odgłosy. Zabawa kończy się, gdy każdy doda swój odgłos i cała grupa go powtórzy.
3. Zapoznanie z celem zajęć.

N: Dzisiaj chciałabym, abyśmy porozmawiali o niepoprawnym zachowaniu, które nazywa się dokuczanie.

4. Rozmowa nt. „Co to według was jest dokuczanie?

- swobodne wypowiedzi dzieci kierowane przez wychowawcę do stworzenia definicji dokuczania.

Dokuczanie – robienie lub mówienie komuś coś o czym wiemy, że będzie tej osobie niemiłe, że ją zdenerwuje, zezłości, zasmuci.

5. Praca z tekstem – scenki.

Wychowawca odczytuje scenki (załącznik 1) i prosi dzieci, aby spróbowały spośród przeczytanych scenek wybrać te, które wg nich opisują dokuczanie.

6. Pytania dotyczące scenek.

N: Jak myślicie jak mogą zachowywać się osoby, którym się dokucza? Wybierzcie odpowiedzi:
- są smutne, płaczą;
- złoszczą się, brzydko odzywają;
- chcą kogoś uderzyć lub biją kolegów;
- nie odzywają się do nikogo, nie zwracają uwagi na zaczepki;
- spokojnie mówią, że nie podoba im się to co się do nich mówi, co im się robi;
- zwracają się o pomoc do dorosłego.

N: Które zachowania wg was są złe, a które pożądane?
N: Dlaczego osoby, którym się dokucza mogą zachowywać się źle? ( Bo jest im przykro, bo nie mogą lub nie potrafią sobie poradzić z tym, ze ktoś im dokucza i są agresywne lub płaczą ...