Metoda Dobrego Startu w pracy nauczyciela przedszkola

METODA DOBREGO STARTU w pracy nauczyciela przedszkola

I.METODA DOBREGO STARTU W SYSTEMIE ODDZIAŁYWANIA NA DZIECKO

MDS wykorzystywana jest w szkołach, przedszkolach i ośrodkach leczniczo – pedagogicznych zarówno podczas zajęć indywidualnych jak i zbiorowych. Może być stosowana w odniesieniu do dzieci o prawidłowym rozwoju psychomotorycznym ( aktywizując rozwój ), jak i o zaburzonym ( usprawniając nieprawidłowo rozwijające się funkcje).

1. zastosowanie metody w profilaktyce:
a) w ramach przygotowania dzieci do podjęcia nauki szkolnej; ćwiczenia te można wówczas prowadzić w najstarszej grupie przedszkola
b) w okresie poprzedzającym naukę czytania i pisania wobec uczniów kl. I; ćwiczenia te można stosować podczas lekcji, a także w formie zajęć śródlekcyjnych
c) w celu usprawnienia motoryki uczniów młodszych klas szkolnych; elementy tej metody można wplatać np. w ćwiczenia gimnastyczne
d) w procesie usprawnienia manualnego młodzieży podejmującej szkolenie zawodowe – metoda Bon Départ tak jest wykorzystywana we Francji

2. zastosowanie metody w rehabilitacji:
a) dzieci globalnie opóźnionych w rozwoju psychomotorycznym; ćwiczenia wchodzące w skład tej metody mogą być włączane do programu zajęć w szkołach specjalnych
b) dzieci o nieharmonijnym rozwoju psychomotorycznym w celu usprawnienia funkcji percepcyjno – motorycznych; ćwiczenia te znajdują zastosowanie w rehabilitacji dzieci z dysleksją, dysortografią oraz z zaburzeniami lateralizacji: w zespołach korekcyjno – kompensacyjnych na terenie szkół, ośrodkach leczniczo – pedagogicznych oraz w grupach korekcyjnych w przedszkolach
c) dzieci, które przejawiają niewielkie zaburzenia zachowania na skutek zaburzeń dynamiki procesów nerwowych lub zaburzeń emocjonalnych, w placówkach neuropsychiatrii dziecięcej

MDS jest stosowana jako jedna z metod oddziaływania terapeutycznego. F. MASSE podkreśla, że nie zawsze może być stosowana jako jedyna metoda, nie oddziałuje bowiem na wszystkie funkcje psychomotoryczne. Metoda ta zawiera syntezę elementów wzrokowych, słuchowych i ruchowych; kształci jednocześnie kilka analizatorów, co dla niektórych dzieci może być zbyt trudne. W niektórych przypadkach trzeba prowadzić ćwiczenia poszczególnych funkcji w sposób izolowany, szczególnie w pierwszym etapie rehabilitacji. Ćwiczenia mają określony poziom trudności, odpowiadający jednemu z etapów rozwoju psychomotoryki, a dziecko wymagające rehabilitacji może znajdować się na poziomie poprzedzającym lub wyprzedzającym tę fazę rozwojową. Wszystkie te zastrzeżenia można odnieść do MDS. Zależnie od wieku i poziomu rozwoju psychomotor. dziecka ten zestaw ćwiczeń może być etapem zasadniczym lub końcowym w rehabilitacji.
W programie wychowania przedszkolnego MDS powinna występować wśród innych zajęć rozwijających funkcje percepcyjno – motoryczne tj zajęcia plastyczne, zabawy ruchowe, gimnastyka, rytmika, zajęcia umuzykalniające, wyróżniając się jednak swym specyficznym charakterem. Służy ona bowiem nie tylko usprawnianiu poszczególnych analizatorów uczestniczących w procesie czytania i pisania, lecz rozwija też współdziałanie między nimi, czyli koordynację wzrokowo- słuchowo – ruchową.
Zajęcia MDS w ...