Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Profilaktyczny program
w zakresie wychowania komunikacyjnego
w klasach IV-VI
Szkoły Podstawowej w Jonniku
Czy zdążymy dorosnąć?
Opracowała: Ewa Mućka
Profilaktyczny program w zakresie wychowania komunikacyjnego w klasach III-VI
Szkoły Podstawowej w Jonniku
Czy zdążymy dorosnąć?
Program realizowany będzie po lekcjach w II semestrze
Celem tego programu jest nauka i upowszechnienie wśród dzieci
zachowań i nawyków umożliwiających uniknięcie różnorodnych zagrożeń występujących w domu, podczas zabawy, spędzania czasu wolnego a także w drodze do szkoły.
Wychowanie i kształcenie dzieci w zakresie wychowania komunikacyjnego powinno nie tylko ograniczać się do nauki przepisów, znaków czy zasad ruchu drogowego, ale przede wszystkim kształtować nawyk przestrzegania tych reguł, kształtować odpowiedzialność nie tylko za zdrowie i życie własne lecz również za życie i zdrowie innych. Dziecko powinno nie tylko znać ale nade wszystko umieć stosować tę wiedzę w typowej bądź nietypowej sytuacji. Jest to zadanie tak ważne jak i trudne do realizacji, dzieci stanowią specyficzną grupę uczestników ruchu drogowego nie mają jeszcze tyle doświadczenia co dorośli, uczniowie zwłaszcza młodsi bywają nieostrożni, nie skupiają uwagi, są mniej spostrzegawczy, i nie potrafią jeszcze analizować sytuacji nie dostrzegają skutków swoich zachowań. Niezmiernie szybki rozwój motoryzacji w naszym kraju powoduje, że nie da się uchronić dzieci od kontaktu z tym światem, więc nauczmy dzieci rozpoznawać zagrożenia jakie mogą się przydarzyć w czasie korzystania z dróg i pokażmy właściwe metody postępowania, aby umiały
ich uniknąć.
ZADANIA SZKOŁY I NAUCZYCIELA
Stwarzanie warunków do kształtowania zachowań sprzyjających zdrowiu
i bezpieczeństwu.
Rozbudzanie zainteresowań dziecka własnym zdrowiem i rozwojem, ułatwienie nabywania podstawowych umiejętności dbania o swoje zdrowie.
Cele:
▪ Kształtowanie umiejętności właściwego zachowania się na przerwach, lekcjach, zajęciach świetlicowych, w oczekiwaniu na autobus, w autobusie szkolnym, w ubikacjach;
▪ Wdrażanie uczniów do bezpiecznego przechodzenia przez ulicę;
▪ Motywowanie dzieci do samodzielnego pogłębiania wiedzy na temat zasad poruszania się po drodze;
▪ Uwrażliwienie dzieci na możliwość wystąpienia zagrożeń w życiu codziennym oraz poznanie sposobów uniknięcia tych zagrożeń;
▪ Uwrażliwienie dzieci na możliwość pojawienia się zagrożeń podczas zabawy;
▪ Pobudzanie umiejętności przewidywania skutków swoich działań;
▪ Wyposażenie dzieci w sposoby radzenia sobie w sytuacjach zagrożenia;
▪ Kształtowanie poczucia odpowiedzialności za innych;
▪ Promowanie rozwagi i ostrożności na drogach;
▪ Rozwijanie pozytywnej postawy wobec własnego bezpieczeństwa jako alternatywa wobec niepotrzebnej brawury;
▪ Utrwalenie umiejętności bezpiecznego zachowania się;
▪ Wytworzenie w umyśle dziecka pojęcia „obcego”;
▪ Wdrażanie do szybkiego i efektywnego działania w sytuacjach zagrożenia;
▪ Uświadomienie, że osoba miła, przyjaźnie wyglądająca może być
▪ dla niego zagrożeniem;
▪ Wytworzenie w dzieciach obrazu sytuacji, które mogą być dla nich zagrażające;
▪ Wyczulenie dzieci na typowe techniki zachowania ...
