Niepowodzenia uczniów w nauce

Niepowodzenia uczniów w nauce

Współczesna szkoła stawia swoim uczniom wysokie
wymagania. Zdają sobie z tego sprawę nauczyciele, pracownicy nauk
pedagogicznych, uczniowie i ich rodzice, a więc wszyscy, których
interesuje zakres przerabianego materiału w szkole. Pojawiają się
niekiedy postulaty zmniejszenia wymagań i zredukowania ilości
materiału, ale ogólna ilość wiedzy i umiejętności, którą powinni
opanować uczniowie nie ulega zmianie. Taki stan rzeczy
uwarunkowany jest przede wszystkim szybkim tempem rozwoju
różnych dziedzin życia. Człowiek współczesny musi znać ich
podstawy oraz posiadać ogólną orientację potrzebną w życiu, stąd
też tendencja do wzbogacania programów nauczania i podnoszenia
wymagań wobec uczniów.

Niepowodzenia uczniów w nauce nie są produktem
naszych czasów. Jako zjawisko społeczne występują od czasu kiedy
uczenie
zorganizowanego,
instytucjonalnego kształcenia. Należą jednak to tych negatywnych
zjawisk, których obecność odczuwa się coraz bardziej w miarę
postępu rozwoju społecznego.

się przybrało

formę

społecznie

Rozmiary niepowodzeń szkolnych w naszych szkołach już od
wielu lat budzą niepokój wsród nauczycieli i rodziców. Powodem
zaniepokojenia jest fakt, że wykształcenie stanowi obecnie warunek
przystosowania się jednostki do wzrastających wraz z rozwojem
cywilizacji wymagań społecznych. Niepowodzenia szkolne nabierają
więc coraz szerszego znaczenia a przeciwdziałanie temu zjawisku i
zwalczanie go staje się jednym z ważniejszych problemów, wobec
jakich stają nie tylko władze oświatowe.

Niepowodzenia w nauce są zjawiskiem nagminnym i dotyczą
dzieci z różnych środowisk. Przez długie lata różnicowano uczniów
i stopnia pracowitości,
według kryteriów ogólnych zdolności

stopniowo jednak praktyka szkolna i badania naukowe wykazały, że
wśród uczniów o przeciętnym poziomie rozwoju intelektualnego a
nawet wyższym niż przeciętny jest wielu uczniów u których stwierdza
się trudności w opanowaniu materiału programowego.

Zjawisko niepowodzeń szkolnych jest więc tym bardziej
niepokojące i niebezpieczne, że ulegają mu coraz częściej nie tylko
uczniowie mniej zdolni, zaniedbani środowiskowo i wykazujący
zaburzenia rozwojowe ale również całe rzesze uczniów o wysokim i
przeciętnym poziomie intelektualnym, rozwijających się w dobrych
warunkach domowych. Powiedziałabym,
zjawiskiem
sprawiedliwym, o ile negatywne zjawisko można rozpatrywać w tych
kategoriach, ponieważ dotyczą wszystkich grup społecznych.

są

że

Ciągłe sukcesy bądź nieustanne porażki nie są dla nikogo
pouczające. Przyjemnie jest ustawicznie wygrywać, ale katastrofalne
w skutkach może być ciągłe przegrywanie. Uczniowie nie odnoszący
sukcesów w nauce określają szkołę, że jest nudna. Nudna może
oznaczać „nie lubię tego przedmiotu”, „boję się rywalizacji”, „
nauczyciel mnie nie rozumie”. Tylko dla niewielu znaczy to, szkoła
jest rzeczywiście mało interesująca.

Na pytanie dlaczego uczniowie zdolni mają słabe stopnie
możemy znaleźć w książce Sylwii Rimm „Bariery szkolnej kariery”.
Zdaniem autorki uczniowie zdolni do uczenia się przeciętnie ...