Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Przypadek 2
Analiza przypadku chłopca
z upośledzeniem umysłowym w stopniu znacznym z tendencjami
do zachowań agresywnych i autoagresji
Identyfikacja problemu
Pracując ponad 20 lat w szkolnictwie specjalnym dla uczniów upośledzonych umysłowo, spotkałem się z wieloma rodzajami zaburzeń rozwojowych młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie, wymagającej stosowania różnorodnych metod i organizacji pracy.
W dniu 01. 09. 2007 r. rozpocząłem zajęcia nauczania indywidualnego w miejscu zamieszkania z 22 – letnim chłopcem z rozpoznanym upośledzeniem umysłowym w stopniu znacznym i z tendencjami do zachowań agresywnych i samoagresji. Y jest upośledzony zarówno intelektualnie jak i pod względem dojrzałości społecznej. Upośledzenie zaburza prawidłowe funkcjonowanie chłopca.
Szczególnie zaintrygowały mnie tendencje chłopca do zachowań agresywnych i samoagresji, praca z Y stanowiła pod tym względem wielkie wyzwanie dla moich dotychczasowych umiejętności i wiedzy pedagogicznej. Głębokie zaburzenia zachowania chłopca budziły wiele obaw i pytań.
Geneza i dynamika problemu
Przed rozpoczęciem zajęć z chłopcem zapoznałem się ze wszystkimi, dotyczącymi Y, dostępnymi dokumentami:
• badaniami psychologicznymi,
• badaniami pedagogicznymi,
• diagnozą lekarską,
• skierowaniem z Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej.
Podczas pierwszej wizyty w domu rodzinnym chłopca odbyłem rozmowę i przeprowadziłem wywiad z jego rodzicami. Następnie określiłem poziom jego umiejętności stosując Kartę Szkolnych Osiągnięć Ucznia. Obserwacja i podstawa jaką dały zastosowane narzędzia pozwoliły mi opracować diagnozę wstępną oraz skonstruować indywidualny program na którym oparłem pracę z Y.
Z opinii Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej: Y, lat 22, mózgowe porażenie dziecięce, czterokończynowe, niedowład kończyn dolnych i górnych.
Chłopiec nie porusza się samodzielnie, wymaga stałej opieki osób drugich. W ciągu ostatniego roku nastąpił widoczny regres w funkcjonowaniu intelektualnym badanego warunkowany trwałymi zmianami w obrębie CUN. Mowa jest mało wykształcona. Badany jest nadpobudliwy psychoruchowo, ujawnia znaczną labilność uwagi, chwiejność nastrojów, demonstruje okresowo nasilone zachowania agresywne i autoagresywne.
W trakcie zajęć pozostaje w pozycji siedzącej (po odpowiednim zachęceniu, umotywowaniu), niekiedy leżącej, wymaga stosowania zabezpieczeń ochronnych z uwagi na nasilające się zachowania autoagresywne.
Komunikuje się z otoczeniem nieartykułowanymi dźwiękami, wymusza krzykiem lub autoagresją. Wymaga pomocy osób drugich w zakresie samoobsługi.
Wzmożona pobudliwość wynikająca z zaburzeń z zaburzeń neurologicznych implikuje zachowania autoagresywne.
W czasie zajęć ujawnia zainteresowanie ale z powodu labilności nastrojów okresowo nie włącza się do nauki czy zabawy, nie chce zmiany pozycji ciała, jest bierny lub autoagresywny. Zainteresowany głównie rozkręcaniem, demontażem różnych urządzeń technicznych (stare części komputera, radia itp.), pracuje wolno, jest bardzo męczliwy, z dużym trudem koncentruje się na zadaniu.
Nawiązuje pozytywne relacje z otoczeniem, czeka na odwiedziny rodziny, znajomych, nauczyciela. Wymaga stałej opieki i kontroli drugich osób, nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować społecznie.
Cele ...
