Dodaj publikację
Autor
MARIUSZ BIAŁKOWSKI
Data publikacji
2010-04-12
Średnia ocena
5,00
Pobrań
159

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Publikacja zwiera podstawowe i najważniejsze informacje o państwie, jego środowisku naturalnym, osadnictwie i gospodarce.
 Pobierz (doc, 969,5 KB)

Podgląd treści


ETIOPIA

Etiopia – zwana również Abisynią – leży w pn.-wsch. Afryce.
Zajmuje powierzchnię : 1 127 127 km2.
Graniczy z Erytreą, Dżibuti, Somalią, Kenią i Sudanem.
W 1993 roku, po uzyskaniu niepodległości przez Erytreę – dawniej jedną z jej prowincji – Etiopia utraciła dostęp do Morza Czerwonego. Jest jedynym państwem afrykańskim, które poza krótkimi okresami obcych inwazji zachowało niepodległość. O dominację nad Etiopią bezskutecznie starali się Brytyjczycy i Włosi. Kulminacja konfliktu z Włochami była pierwsza wojna włosko-abisyńska zakończona klęską Włochów w bitwie pod Aduą, 1 marca 1896 r. W roku 1916 następuje zamach stanu, jakiego dopuszcza się późniejszy cesarz Etiopii Haile Sellasie. Za pomocą ambasad zachodnich spiskuje i usuwa legalnego następcę tronu Lydza Ijasu. W 1930 na tronie etiopskim zasiadł Ras Tafari, przybierając imię Haile Selassie I. W 1935 w Etiopii wybuchła druga wojna włosko-abisyńska w wyniku której Włosi zajęli kraj, zmuszając cesarza do emigracji i włączając Etiopię do Włoskiej Afryki Wschodniej. Po zwycięstwie wojsk brytyjskich nad Włochami w 1941 Haile Selassie ponownie objął rządy. Za swego panowania włączył on do Etiopii Erytreę (od 1952 jako państwo sfederowane, później prowincja, obecnie niepodległe państwo) i Ogaden.

Dzieje Etiopii – według miejscowej tradycji, liczą trzy tysiące lat.

Środowisko geograficzne

Prawie cały obszar Etiopii zajmuje wyżyna, będąca dziełem procesów geologicznych, kiedy cały obszar płn.-wsch. Afryki uległ wydźwignięciu. Spowodowało to podniesienie trzonu tej części Afryki, podczas gdy wschodni jej kraniec uległ zatopieniu. Wskutek tych dwóch przeciwnie skierowanych ruchów powstały silne spiętrzenia, którym towarzyszyły wybuchy wulkaniczne. Te procesy geologiczne uformowały podstawową rzeźbę Etiopii.
Większą część kraju zajmuje Wyżyna Abisyńska, opadająca łagodnie ku zachodowi, na wschodzie zaś urywająca się stromym progiem. Przeciętna wysokość wyżyny wynosi 2 000 – 2 500 m n.p.m. Najwyższe wzniesienia przekraczają jednak 4 000 m ( Ras Daszan : 4 620 m n.p.m. ). Wyżynę przecinają liczne doliny – osiągające szerokość nawet do 20 km ; ich głębokość w stosunku do poziomu wyżyny sięga niekiedy 1000 m. Ponadto erozja uformowała liczne izolowane wzgórza zwane ambami.
Najniżej położony obszar, to znajdująca się w Kotlinie Danakilskiej depresja Kobar : - 130 m p.p.m., oraz jezioro Assal : - 116 m p.p.m.

Warunki klimatyczne

Etiopia leży w strefie podrównikowej, charakteryzującej się sezonową zmianą mas powietrza zwrotnikowego. Latem panuje tu klimat równikowy, zimą – zwrotnikowy. Wysoko wzniesione Wyżyna Abisyńska i Somalijska wpływają na występowanie klimatu górskiego strefy gorącej. Na dnie Rowu Abisyńskiego panuje klimat półpustynny, a w Kotlinie Danakilskiej gorący i pustynny. Zasadniczym czynnikiem decydującym o zróżnicowaniu klimatu jest wzniesienie nad poziomem morza ...