Wieczornica poetycko-muzyczna

SCENARIUSZ
WIECZORNICY POETYCKO – MUZYCZNEJ
„ WIOSNA , WIOSNA”

Powitanie.

Wiosna – czas miłości, wielkich uniesień. Świat bez miłości byłby jak ogród bez kwiatów.
A zatem, gdyby nie miłość nie byłoby wiosny. Świat bez miłości nie mógłby w ogóle istnieć.
Bo miłość….

Jest czekaniem
na niebieski mrok
na zieloność traw
na pieszczotę rzęs

Czekaniem
na kroki
szelesty
listy
na pukanie do drzwi

Czekaniem
na spełnienie
trwanie
zrozumienie

Czekaniem
na potwierdzenie
na krzyk protestu

Czekaniem
na sen
na świt
na koniec świata

Człowiekowi bez miłości jest trudno w życiu. Bez miłość nie można żyć,
bo jest się jak studnia bez wody, jak rozwiany dym, jak drzewo z nagła powalone.

Nasze dzisiejsze spotkanie poświęcone jest wiośnie, miłości i kobietom. Bo kobieta to symbol miłości, piękna, rodzącego się życia; to symbol wiosny.

Kochanie, moje kochanie,
dobranoc, już jesteś senna -
i widzę twój cień na ścianie,
i noc jest taka wiosenna!
Jedyna moja na świecie,
jakże wysławię twe imię?
Ty jesteś mi wodą w lecie
i rękawicami w zimie.
Tyś szczęście moje wiosenne,
zimowe, latowe, jesienne -
lecz powiedz mi na dobranoc,
wyszeptaj przez usta senne:
za cóż to taka zapłata,
ten raj przy Tobie tak błogi?…
Tyś jesteś światłem świata
i pieśnią mojej drogi.
„Krzak róży wykiełkował w ciągu dnia z ziarna przyniesionego nie wiadomo skąd…” Tak opisuje narodziny kobiety, której symbolem jest róża, autor „Małego Księcia”. Jaka ona jest? Tajemnicza, próżna , zalotna, złośliwa, wymagająca, pełna sprzeczności, skomplikowana, niezrozumiała…
Pyłem księżycowym być na twoich stopach,
wiatrem przy twej wstążce, mlekiem w twoim kubku,
papierosem w ustach, ścieżką pośród chabrów,
ławką gdzie spoczywasz, książką, którą czytasz.
Przeszyć cię jak nitką, otoczyć jak przestwór,
być porami roku dla twych drogich oczu
i ogniem w kominku, i dachem co chroni
przed deszczem.
…A. Vivaldi „Cztery pory roku. Wiosna”…..

Cóżem winien, żem tak się nabłąkał,
Żeby w końcu do Ciebie przyjść,
Żeby w końcu zrozumieć, że ty jesteś łąka
I drzewo, i księżyc, i liść.

…A. Vivaldi „Cztery pory roku. Wiosna”…..

„ I oto ona – która tyle trudu włożyła w swój staranny wygląd – powiedziała ziewając:
- ach, dopiero się obudziłam…Przepraszam bardzpo…Jestem jeszcze nie uczesana.
Mały Książe nie mógł powstrzymać słów zachwytu:
- Jakaż pani jest piękna!
- Prawda? – odpowiedziała róża cichutko – urodziłam się równocześnie ze słońcem.
Mały Książe domyślił się, że róża nie jest zbyt skromna, lecz jekżesz była wzruszająca!”

Mówił jej:
Jesteś burzą, jesteś drzewem,
Jesteś ciszą, jesteś śpiewem.
Mówił jej:
Jesteś wiosną, płatkiem kwiatu,
Jesteś latem, lotem ptaków.

…

Jesteś w wietrze, i ...