Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
ulae, 2011-02-02
nie zgadzam się z 1 z 5 zasad, które trzeba wpoić dziecku nadpobudliwemu aby wykonało daną czynność. Nie można żądać od dziecka, żeby pracował tak długo, aż zadanie zostanie wykonane. Przepraszam, ale nie wyobrażam sobie tego. Dziecko nadpobudliwe dane zadanie może robić 4-5 razy dłużej, dlatego, że jest nadpobudliwe, nie potrafi się skupić i skoncentrować. Trzeba pozwolić mu na przerwę i ponownie zaproponować kontynuację zadania. Nic na siłę. Bo ucieknie.
JAK POMÓC DZIECKU
Z NADPOBUDLIWOŚCIĄ PSYCHORUCHOWĄ?-RADY DLA NAUCZYCIELI I RODZICÓW
Dzieci z tzw.zaspołem ADHD stanowią, według badaczy, od 10% do12% uczniów. Naukowcy szacują, że ich liczba będzie wzrastać.Zachowanie tych dzieci często bywa niezgodne z powszechnie przyjętymi normami postępowania. Objawy takie jak nadruchliwość, impulsywność, zaburzenia koncentracji uwagi, stanowią wyzwanie dla rodziców i nauczycieli, a samemu dziecku niejednokrotnie utrudniają naukę szkolną i nawiązanie prawidłowych relacji z rówieśnikami. Mogą też rzutować na całe przyszłe życie dziecka. Jako nauczyciele spotykamy na co dzień dzieci nadpobudliwe i nie zawsze potrafimy im pomóc. Stąd wynika zainteresowanie niniejszym tematem. W 2007roku ukończyłam Studia Podyplomowe z Zakresu Terapii Pedagogicznej, a tematem mojej pracy dyplomowej była właśnie pomoc dziecku z nadpobudliwością psychoruchową. Zadaniem szkoły i rodziny jest wspieranie każdego dziecka w jego indywidualnym rozwoju, a więc i z tym zjawiskiem musimy się, jako nauczyciele zmierzyć, poznać je, aby zrozumieć i pomóc.
Chcę pokrótce opowiedzieć o przyczynach, objawach oraz sposobach radzenia sobie z tym problemem przez nauczycieli i rodziców.
I.Pojęcie, przyczyny
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej jest znany na świecie od blisko 150 lat, choć pod różnymi nazwami. W Polsce problematyka ta interesuje psychologów i psychiatrów dziecięcych od lat sześćdziesiątych. Najbardziej znanym wydaje się być skrót ADHD. Według T. Wolańczyka-polskiego specjalisty w tej dziedzinie- „Nadpobudliwość psychoruchowa rozumiana medycznie, oznacza zespół nadpobudliwości psychoruchowej, czyli zespół hiperkinetyczny, będący schorzeniem, mającym charakterystyczne objawy i wymagającym odpowiedniego leczenia” Hipotezę o występowaniu u dziecka zespołu zaburzeń uwagi można postawić jedynie wówczas, gdy spełnione są następujące warunki:
-dziecko ujawnia przynajmniej sześć objawów z listy(lista objawów w załącznikach)
-objawy te utrzymują się dłużej niż sześć miesięcy
-występują one w kilku formach aktywności dziecka (np. nie tylko w szkole, ale i w domu)
-objawy występowały przed siódmym rokiem życia i utrzymują się uporczywie do chwili obecnej.
Te objawy można podzielić na trzy grupy:
-zaburzenia koncentracji uwagi,
-nadmierna impulsywność,
-nadmierna ruchliwość.
Biorąc pod uwagę powyższe cechy, które mogą lecz nie muszą występować razem, amerykańscy naukowcy wyodrębnili trzy podtypy ADHD:
a)Podtyp z przewagą zaburzeń koncentracji uwagi – dziecko nie może skupić się na tym co się do niego mówi, ma trudności aby skupić się na przykład na lekcjach. Zwykle jednak nie jest pobudzone ruchowo. Często odbierane jest jako dziecko mało zdolne. Ten typ jest bardziej powszechny wśród dziewczynek.
b)Podtyp z przewagą nadpobudliwości psychoruchowej – dziecko jest ciągle w ruchu, biega, skacze, itp. Ma opinię „ małego pershinga”. Ale za to odpowiednio zmotywowany, potrafi odrobić samodzielnie i poprawnie zadanie ...
