Rada szkoleniowa

Rada szkoleniowa – 14.04.2009r.

Rozbudzanie dyspozycji twórczych dziecka poprzez kontakt ze sztuką – malarstwo, film, teatr.

"Jeśli ma się rozwijać wyobrażnia dziecka, trzeba jej dać czymś się karmić."
M. Mead

1. Czym są w istocie i jak funkcjonują w teorii wychowania pojęcia: „wychowanie przez sztukę” i „wychowanie estetyczne”?

W literaturze pedagogicznej terminy „wychowanie przez sztukę” i „wychowanie estetyczne” traktowane są czasem zamiennie. Jednakże specjaliści od tej problematyki wyraźnie rozróżniają te pojęcia.
Wychowanie przez sztukę.
Sztuka odwołuje się wprost do wyobraźni ludzi, a zatem odpowiada naturalnemu porządkowi rozwoju człowieka i stworzonej przez niego kultury. Zarówno w kulturze, jak i w rozwoju osobniczym obraz poprzedza ideę, wyobraźnia poprzedza myśl teoretyczną, więc w wychowaniu należy zachować ten porządek i kształtować te sfery osobowości, za pomocą których jednostka reguluje swoje stosunki z innymi ludźmi, z naturą i kulturą. Obcując z wartościami sztuki innych narodów ludzie uczą się także tolerancji na odmienność interpretacji- w różnych kulturach- problemów egzystencjalnych człowieka. Są też bardziej tolerancyjni wobec wszelkich nowości, sami zaś nabywają smaku estetycznego i zmierzają do reorganizacji materialnego otoczenia po to, aby żyć w nim pełniej. W „wychowaniu przez sztukę” działalność artystyczną i dzieła sztuki traktuje się jako narzędzia rozwoju człowieka. Wychowawca wykorzystuje wartości sztuki w celu wzbogacenia osobowości dziecka. Przekłada idee zawarte w dziełach na wewnętrzną treść życia jednostki, na jej postawy wobec świata.
Wychowanie estetyczne.
To takie procesy edukacyjne, których efektem jest ukształtowanie pewnego poziomu kultury estetycznej jednostki. Wyraża się to w dążeniu do rozwijania wrażliwości jednostki na wartości estetyczne tkwiące w sztuce i naturze, wyrobienie smaku estetycznego, przejawiającego się w tendencji do otaczania się pięknem oraz do wyrażania piękna we własnej działalności artystycznej.

2. Trzy znaczenia terminu „sztuka” wg Władysława Tatarkiewicza.

Władysław Tatarkiewicz wyróżnił trzy znaczenia słowa „sztuka”. Sztukę rozumiano jako:
• umiejętność- w tym przypadku terminem sztuka określa się wyjątkowe zdolności człowieka, umiejętności te dotyczyć mogą nie tylko dziedzin artystycznych, ale i sportowych, cyrkowych, technicznych czy naukowych;
• czynność- w tym znaczeniu sztuką nazywa się samą czynność prowadzącą do powstania dzieła;
• wytwór tej czynności- w tym znaczeniu sztuką nazywa się całokształt wytworów działalności artystycznej- zbiór dzieł sztuki

3. Jakie najważniejsze funkcje przypisuje się sztuce?

„Funkcja” w przypadku nauk społecznych oznacza na ogół pewne pożytki, jakie przynosi ludziom kontakt, w tym przypadku ze sztuką.

Funkcje sztuki:
• poznawcza- sztuka staje się źródłem wiedzy o człowieku, naturze, kulturze;
• kształcąca- sztuka kształtuje intelekt, wyobraźnię, pogłębia wrażliwość emocjonalną jednostki, kontakt z arcydziełami wzbogaca psychikę odbiorców;
• ludyczna- sztuka pełni funkcję ...