Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Janol, 2010-07-09
W Arkuszach są określenia w ramkach z prawej strony, które nie powinny być. Tym określeniom odpowiada odwrotna do przedstawionej, punktacja. Pozdrawiam, Janol
PROFIL RUCHÓW FUNKCJONALNYCH
SPIS TREŚCI
Wstęp ……………………………………………………………………. 3
Opis narzędzi oraz sposobu ich wykorzystania …………………………. 5
Zestaw narzędzi diagnostycznych ………………………………………. 7
Zestaw arkuszy do analizy cząstkowej oraz porównawczej ................... 12
Wstęp.
U małych dzieci bardzo wyraźnie uwidacznia się ich ogromna potrzeba ruchu. Aktywne poruszanie się jest dla nich źródłem radości i pozytywnych emocji. Dzieci chcą coraz lepiej zapanować nad swoim ciałem i nauczyć się koordynacji ruchów. W tej aktywności skupiają wszystkie zmysły na badaniu swojego otoczenia.
Rozwój motoryczny i jego doskonalenie pozostają w ścisłym związku z ogólnym stanem organizmu i psychomotorycznymi cechami osobowości dziecka. Wraz z wiekiem, przyrostami wzrostu i wagi ciała, wzmacnianiem się i dojrzewaniem organizmu oraz dzięki usprawnianiu się czynności układu nerwowego powstaje możliwość wyuczania się coraz to nowych, trudniejszych i bardziej złożonych czynności.
Rozwój mózgowia i całego układu przebiegać zaczyna w kategoriach jakościowych a nie ilościowych. Niemal do ósmego roku życia trwa proces różnicowania komórek nerwowych prowadzących od tych narządów do mózgu oraz funkcji odpowiednich ośrodków w centralnym układzie nerwowym.
Dzięki dojrzewaniu ośrodków sensorycznych (zmysłów) w centralnym układzie nerwowym następuje doskonalenie funkcji odbiorczych, informujących ustrój o wszelkich zmianach zachodzących w otaczającym środowisku. Doświadczenie osobiste ulega wzbogaceniu, dzięki czemu dziecko może reagować na subtelne bodźce, syntezować rzeczywistość i uświadamiać sobie sytuację w zmieniającym się świecie.
Wszystkie opisane wyżej zmiany rozwojowe przyczyniają się do coraz bardziej celowych odpowiedzi organizmu na bodźce środowiska. Owe „celowe odpowiedzi” zdaniem Gniewkowskiego i K. Wlaźnik „oznaczają przede wszystkim odpowiedzi motoryczne o bardziej skoordynowanym charakterze działalności celowej, refleksyjnej, eliminującej w coraz większym stopniu niepotrzebne napięcia, przyruchy (synkinezje), tak charakterystyczne w przyswajaniu umiejętności ruchowych” (w: Gniewkowski W., Wlaźnik K., Wychowanie fizyczne. WSiP, W-wa 1985).
Wszystko to oznacza, że drogą zbierania doświadczeń, ćwiczenia, naśladowania, obserwowania, ruchy dziecka stają się coraz bardziej celowe, dokładne, oszczędne, skoordynowane, a także płynne i zautomatyzowane. W toku rozwoju dziecko opanowuje i doskonali różnorodne formy ruchów. Są to przede wszystkim ruchy podstawowe, użytkowe, najbardziej przydatne i stosowane w życiu oraz niezbędne w przystosowaniu się do otaczającego środowiska.
Opis narzędzi oraz sposobu ich wykorzystania.
Narzędzie składa się z jednego arkusza diagnostycznego, który zawiera trzy poziomy umiejętności. Jest autorskim rozwiązaniem.
Narzędzia diagnostyczne przeznaczone jest do diagnozowania dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w wieku przedszkolnym. Wypełniane są one przez nauczycieli – terapeutów pracujących z daną grupą dzieci, zgodnie z instrukcjami zawartymi w metryczce.
Wykorzystane może być podczas diagnozy wstępnej oraz końcowej umiejętności dzieci bądź według zaistniałych bieżących potrzeb.
Wyniki zebrane podczas badań empirycznych opracowywane są zgodnie z zamieszczonymi arkuszami analizy cząstkowej oraz ...
