Zmiany w podstawie programowej - Jak dobrze uczyć?

Referat przedstawia główne założenia, różnice pomiędzy starą i aktualną podstawą programową. Próbuje odpowiedzieć na pytanie - Jak dobrze uczyć, by spostać najważniejszym założeniom reformy czyli przygotować młodego człowieka do życia i wyposażyć go w umiejętności dostosowane do zmieniającego się świata.

OPRACOWAŁA: MARIA BREY
SZKOŁA PODSTAWOWA W MALESIU MAŁYM
DATA ODCZYTU REFERATU:

09.02.2010

TEMAT: “ZMIANY W PODSTAWIE PROGRAMOWEJ – JAK DOBRZE UCZYĆ? “

Każdy nowy rok szkolny stawia przed nauczycielami nowe wyzwania. Rok szkolny

2009/2010 jest jednak wyjątkowy - ogłoszona przez MEN reforma programowa wprowadza nową
rzeczywistość, którą każdy nauczyciel musi poznać, zrozumieć i przygotować się do niej. Bez
względu na odczucia i opinie musi być przez nauczycieli realizowana.

● STAN PRAWNY PODSTAWY PROGRAMOWEJ:

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 w sprawie podstawy
programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogolnego w poszczegolnych typach
szkół.Dziennik Ustaw z dnia 15 stycznia 2009 r., Nr 4, poz.17



Zgodnie z Konstytucją, nie można wydawać rozporządzenia przed ustawą, ale nie budzi
zastrzeżeń -powiedział wiceminister Zbigniew Marciniak rozporządzenie wprowadzające nową
podstawę programową, która mieści się w aktualnej delegacji ustawowej: ma cele i treści
kształcenia oraz zadania szkoły. W nowej ustawie definiscja podstawy jest w niewielkim stopniu
zmodyfikowana- zniknie zapis o treściach, a zostaną cele i umiejętności. W ustawie zamieszczony
został przepis przejściowy, zgodnie z którym minister edukacji zaktualizuje zapisy dotyczące
podstawy programowej najpóźniej do 2015 roku.

● Potrzeba reformy programowej kształcenia ogólnego

Powołując się na stanowisko wiceministra MEN Zbigniewa Marciniaka wyrażonego w

komentarzu ośmiotomowej publikacji pt. “O potrzebie reformy programowej kształcenia
ogólnego” poświęconej nowej podstawie programowej przedstawiono następujące czynniki, które
wpłynęły i zdecydowały o konieczności przeprowadzenia przez MEN reformy programowej:

1. wzrost aspiracji edukacyjnych młodych Polaków

“Kilka lat temu 50% uczniów podejmowało naukę w szkołach umożliwiających zdanie matury,
obecnie (dane z 2009) ponad 80% wybiera taki rodzaj szkół. Z całej grupy młodzieży
podchodzących do egzaminu dojrzałości ok.80% otrzymuje świadectwo maturalne i tym samym
podejmuje studia wyższe.Według danych w ciągu ostatnich kilku lat liczba studiującej młodzieży w
wieku 19-24 lata wzrosła pięciokrotnie.”

2. “...z powodów statystycznych obniżył się średni poziom uzdolnień populacji młodych
ludzi, aspirujących do zdobycia wyższego wykształcenia.Założenie, że 80% rocznika
potrafi skutecznie i równo nauczyć się wszystkiego, co było zaplanowane dla
zdolniejszych 50% jest źródłem paradoksu: pomimo nie mniejszego niż dawniej
wysiłku wkładanego przez nauczycieli oraz zwiększonego zainteresowania uczniów
zdobyciem wyższego wykształcenia, polskiej szkole nie udaje się osiągnąć
satysfakcjonujących efektów kształcenia”

3. wyrównywanie szans edukacyjnych

4. zmiany demograficzne

5. wprowadzenie spójności programowej ; obecnie szkoła dwukrotnie realizuje pełny cykl
kształcenia ogólnego: raz w gimnazjum, drugi raz w szkole ponadgimnazjalnej (liceum
lub technikum) kończącej się maturą

6. podniesienie poziomu kształcenia – zwiększenie konkurencyjności na rynku pracy.

● Sposób rozwiązania problemu przez system edukacji

Nie zmienianie ...