Dodaj publikację
Autor
Izabela Salamon-Iglewska
Data publikacji
2010-06-15
Średnia ocena
5,00
Pobrań
646

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Ocena opisowa uczennicy z nauczania indywidualnego.
 Pobierz (docx, 13,0 KB)

Podgląd treści

Nauczanie indywidualne rok szkolny 2009/2010

Xy kl III Gimnazjum Przedmiotowe

U x y stwierdzono dziecięce porażenie mózgowe pod postacią niedowładu czterokończynowego oraz epilepsję.

Zachowanie:

Uczennica ma pogodne usposobienie, jest miła, spokojna i bardzo wrażliwa. Chętnie uczestniczy w zajęciach. Dziewczynka żywo i radośnie reaguje na kontakt z nauczycielem i innymi uczniami. Jest ambitna – potrafi wielokrotnie powtarzać dane ćwiczenie. Nie sprawia trudności wychowawczych.

Zajęcia edukacyjne:

W trakcie trwania roku szkolnego 2009/2010 uczennica została poza normalnym trybem promowana z klasy drugiej do klasy trzeciej. Poziom umysłowy uczennicy jest na poziomie znacznego niedorozwoju umysłowego. Dziecko rozpoznaje i prawidłowo wskazuje przedmioty codziennego użytku, a także rozpoznaje i wskazuje zwierzęta, osoby. Motoryka mała uczennicy na niskim poziomie, dziewczynka ma duże trudność z chwytaniem i utrzymaniem przedmiotu w dłoni, a także z wykonaniem ruchów celowych. Nieprawidłowo trzyma kredkę, nie wykonuje samodzielnie prac plastycznych. Mowa dziecka bardzo słabo rozwinięta (wypowiada proste dwusylabowe słowa). Znacznie bardziej rozwinięty słownik bierny- dziewczynka dużo rozumie. Ula całkowicie wymaga pomocy w karmieniu i innych czynnościach samoobsługowych.

W drugim semestrze roku szkolnego 2009/2010 w pracy z uczennicą skoncentrowano się na :

1.Usprawnianiu czynności samoobsługowych.

W pracy z dzieckiem duży nacisk kładziono na usprawnianie czynności samoobsługowych. Ćwiczono umiejętności: samodzielnego zakładania i zdejmowania części garderoby( na miarę możliwości uczennicy),samodzielnego posługiwania się łyżką , mycia i wycierania twarzy i rąk, wycierania ust i nosa, trzymanie kubka , czy butelki. Z uwagi na duże ograniczenia ruchowe ćwiczenia te sprawiały uczennicy dużo trudności.

2.Usprawnianie motoryki małej.

W ramach realizacji tego zadania prowadzono rewalidację metodą Knilla oraz różne metody masażu dłoni i całych rąk w celu złagodzenia skutków dużej spastyczności. Ćwiczono także chwyt i trzymanie w dłoni przedmiotów o różnej wielkości. Dobre efekty w pracy z Urszulą przyniosły zajęcia plastyczno – techniczne, gdzie podstawowym materiałem pracy z dzieckiem były: bibuła, plastelina, masa solna oraz farby. Usprawnianiu motoryki małej służyły tez zajęcia muzyczne : wystukiwanie rytmu , próby gry na tamburynie, trójkącie, bębenku , klaskanie w dłonie.

3.Rozwijanie i doskonalenie różnych form komunikacji.

Kontakt słowny z opisywanym dzieckiem jest bardzo ograniczony.

W celu podtrzymania lepszego kontaktu z otoczeniem dużo uwagi poświęcono na ćwiczenia doskonalące wykonywania gestów sygnalizujących potrzeby np. pić, jeść, czy potrzeby fizjologiczne. Każdy kontakt werbalny z dzieckiem starano się wzmacniać mimiką lub gestem.

4.Usprawnianie procesów poznawczych.

W pracy z dzieckiem duży nacisk kładziono na rozwój procesów poznawczych (spostrzeganie, pamięć), a także kształtowanie alternatywnywnych form komunikacji. Stosowano możliwie największą ilość bodźców wzrokowych, słuchowych, dotykowy i smakowych. Podczas zajęć wykorzystywano ...