Dodaj publikację
Autor
Małgorzta Banasik
Data publikacji
2010-06-22
Średnia ocena
0,00
Pobrań
107

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

W niniejszej pracy dokonałam krótkiej charakterystyki kształtowania się mowy dziecka, jej rozwoju i wad.
 Pobierz (docx, 29,5 KB)

Podgląd treści

Etapy kształtowania się mowy dziecka.

Wśród czynników mających wpływ na rozwój i powodzenia szkolne dziecka mowa zajmuje miejsce najważniejsze. Dzięki niej dziecko może nawiązywać stosunki społeczne, komunikować się z innymi, zdobywać informacje, dzięki mowie może też wyrażać sądy, upodobania i uczucia. Dlatego właśnie tak ważne jest, aby jej rozwój przebiegał bez zakłóceń i zaburzeń.

Wady i zaburzenia wymowy w bardzo dużym stopniu utrudniają osiąganie sukcesów w szkole.

W pierwszym okresie życia dziecka (0–3) zaobserwowanie wady wymowy spoczywa na jego rodzicach czy opiekunach, co może przysparzać im pewnych trudności. W okresie przedszkolnym i szkolnym ewentualne wady wymowy powinny być już bez trudu zauważone przez nauczyciela pracującego z dzieckiem. Bardzo ważne jest, aby wszelkie odstępstwa od normy były wykryte jak najwcześniej i poddane ewentualnej terapii.

W niniejszym artylule dokonałam krótkiej charakterystyki głosek dentalizowanych, ich rozwoju i wad .

Jak twierdzi E. Lipowska dziecko opanowuje język w ciągu pięciu pierwszych lat życia. Jego możliwości komunikowania się z otoczeniem, bez tej umiejętności byłyby znacznie ograniczone. Pierwsze interakcje noworodka i niemowlaka z opiekunami mają charakter niewerbalny i najczęściej przyjmują formę płaczu, sygnałów mimicznych czy gestów. Mają one najczęściej miejsce podczas karmienia czy zabiegów higienicznych i wzbogacane się często przez opiekuna czułymi monologami. Dziecko posiada wrodzoną gotowość do podtrzymywania kontaktu, która zacieśnia więzy łączące go z opiekunami. Funkcjonując od początku w ramach interakcji społecznych, głównie rodzic – dziecko, już w okresie przedjęzykowym formułuje się u dziecka pragmatyczne podłoże języka pozwalające adekwatnie korzystać z niego w sytuacjach społecznych (Lipowska, 2001, s.29).

Koncepcje dotyczące porozumiewania się małego dziecka z dorosłymi, - K.Kayea i T.Trevarthena, szczegółowo omawia M. Kielar-Turska. Według K.Kaye’a dopasowanie zachowania dziecka do zachowania dorosłego jest podstawą rozwoju procesów poznawczych dziecka. We wczesnym okresie rozwoju rodzice są odpowiedzialni za włączenie dziecka w interakcję, dostarczenie kontekstu i wsparcia dla jego komunikacyjnych zachowań. K. Kaye twierdzi, że rozwój języka i proces socjalizacji są powiązane: język stopniowo zmienia naturę myślenia, a równocześnie postępuje proces socjalizacji, który umożliwia językowi przejście na bardziej wyszukany poziom. Według T.Trevarthena rozwój społeczny i poznawczy zachodzi nie przez kontakt z bardziej kompetentnymi dorosłymi, lecz poprzez dojrzewanie wrodzonych zdolności. Już kilkutygodniowe niemowlęta zachowują się inaczej w kontaktach z przedmiotami (śledzą je, sięgają po nie) i z osobami (uśmiechają się, machają rękami, poruszają ustami). Ponadto dzieci reagują na osoby jedynie wówczas, gdy te zwracają na nie uwagę. Motywy kierujące społecznym zachowaniem niemowlęcia istnieją już w bardzo wczesnym wieku. Już noworodek uczestniczy według T. Trevarthena ...