Dodaj publikację
Autor
joanna miłek
Data publikacji
2010-08-10
Średnia ocena
0,00
Pobrań
184

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Publikacja zawiera opis możliwości edukacyjnych dziecka upośledzonego w stopniu lekkim, umiarkowanym, znacznyn oraz głebokim.
 Pobierz (docx, 15,2 KB)

Podgląd treści

MOŻLIWOŚCI EDUKACYJNE DZIECKA UPOSLEDZONEGO UMYSŁOWO.

1.MOŻLIWOSCI DEUKACYJNE DZIECKA UPOSLEDZONEGO W STOPNIU LEKKIM.

Dzieci upośledzone w stopniu lekkim uczęszczają do normalnych przedszkoli, a następnie do szkół specjalnych. Dzieci te nie wyróżniają się jakimś innym odmiennym zachowaniem, można je scharakteryzować jako dziecinne, co przejawia się w zachowaniach typowych dla młodszego wieku. Według badań dzieci lekko upośledzone przechodzą te same stadia rozwoju intelektualnego, co dzieci normalne, lecz bez osiągnięcia stadium myślenia formalnego. Jest to najwyższy rozwój myślenia osiągalny w ok. dorastania około 11r.ż. Polega on na zdolności oderwania się od rzeczywistości oraz jej symbolicznym ujmowaniu. Dzieci te mają trudności w rozwiązywaniu zadań problemowych .Wynika to z faktu , iż ich myślenie cechuje szablonowość, a nawet bezwład myślenia. Myślenie dzieci upośledzonych umysłowo polega na kojarzeniu wyobrażeń- konkretów, ma więc charakter, konkretno- obrazowy i sytuacyjny. Konsekwencją tych właściwości jest ograniczenie wyuczalności. Dzieci te z trudem przyswajają sobie pojęcia i reguły, zwłaszcza matematyczne. Są w stanie wykonać proste zadania matematyczne tzn. dodawanie , odejmowanie, dzielenie na liczbach dziesiętnych i setnych oraz tysięcznych. Problem dla tychże dzieci stanowią zadania o treści teoretycznej. Dzieci z upośledzeniem lekkim dobrze definiują pojęcia konkretne, jednakże nie potrafią podać definicji. Są w stanie powiedzieć ,na jakie pytania odpowiadają poszczególne części mowy oraz podać przykłady, ale nie potrafią podać definicji. Pojawiają się u nich problemy z definicjami pojęć abstrakcyjnych tj. miłość.

Mimo, iż działania narządów zmysłowych jest na ogół poprawne spostrzeganie dzieci z upośledzeniem w stopniu lekkim jest spowolnione i nieadekwatne. Podczas oglądania wycinka rzeczywistości dziecko- oligofrenik stale spostrzega w danym momencie mniejszą część niż normalnie, część ta zawiera niewielką ilość przedmiotów, widzianych niewyraźnie i niedokładnie. Zaburzenia w spostrzeganiu wiążą się ze słabo rozwiniętą funkcją syntezy i analizy. Stąd osłabiony jest u lekko upośledzonych proces różnicowania barw, spostrzegania odrębnych przedmiotów oraz powiązania elementów w całość. Dzieci upośledzone mają największe trudności w rozumowaniu i wnioskowaniu, porównywaniu jednakże są w stanie podać podobieństwa, między 2 co najwyżej 3 pojęciami. Oligofrenicy wykazują trudności z zapamiętywaniu symboli literowych i kojarzeniu z odpowiadającymi im głoskom, z trudem dokonują analizy i syntezy wyrazów. Są w stanie nauczyć się wierszyków oraz piosenek, ale robią to bardzo wolno. Piosenki , wierszyki, które opanują potrafią jedynie mechanicznie reprodukować, jednakże nie są w stanie opowiedzieć , o czym mówią. W reprodukcji materiału występują u nich liczne zmyślenia i konfabulacje. U uczniów upośledzonych w stopniu lekkim po upływie krótkiego czasu wspomnienia wyraźnie się zamazują, w konsekwencji opowiadają nie to, co widzieli, ale raczej wszystko co wiedzą ...