Specyfika nauczania pływania osób z niepełnosprawnością intelektualną na przykładzie literatury i doświadczeń własnych

Wyższa Szkoła Kultury Fizycznej i Turystyki

im. Haliny Konopackiej w Pruszkowie
Wydział Wychowania Fizycznego i Turystyki

Specjalność: wychowanie fizyczne i zdrowotne

Jacek Kęzik

Numer albumu 315

SPECYFIKA NAUCZANIA PŁYWANIA OSÓB
Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ NA PRZYKŁADZIE LITERATURY I DOŚWIADCZEŃ WŁASNYCH

Praca dyplomowa wykonana pod kierunkiem

dr Jerzego Zielińskiego

Pruszków 2007

Spis treści.

Wstęp.....................................................................................................................3
1. Aktywność ruchowa osób niepełnosprawnych intelektualnie – ograniczenia i możliwości............................................................................5
1.1.Definicja i klasyfikacja upośledzenia umysłowego (niepełnosprawności intelektualnej)............................................................................................8
2. Wpływ wody na usprawnianie i możliwości osób niepełnosprawnych.........14
3. Cel pracy.........................................................................................................18
4. Charakterystyka obszaru badań......................................................................18
5. Metody i techniki badań pedagogicznych......................................................21
6. Organizacja i przebieg procesu badawczego..................................................25
7. Specyfika nauczania pływania osób niepełnosprawnych intelektualnie........27
8. Specyfika nauczania pływania osób niepełnosprawnych intelektualnie na przykładzie grupy chłopców z Domu Pomocy Społecznej w Łukowie oraz członków sekcji Olimpiad Specjalnych.........................................................43
9. Światowe trendy w nauczaniu pływania osób z niepełnosprawnością intelektualną...................................................................................................47
10. Podsumowanie i wnioski............................................................... ...............52
Bibliografia.........................................................................................................54

Wstęp.
Pływanie jest sztuką bardzo starą. Znane było człowiekowi od najdawniejszych czasów i służyło celom utylitarnym. Wcześnie też rozwinęło się pływanie jako umiejętność utrzymywania się i poruszania na wodzie.
U pisarzy Odrodzenia zainteresowanie pływaniem jest duże. Przede wszystkim lekarze owego czasu podkreślają zdrowotne walory pływania.
Pierwszy opis techniki pływania dał nam Wynmann w dziele pt. „Pływak” z 1538 roku. Opisał popularne do dzisiejszego dnia style pływania, jak pływanie żabką, na boku, na plecach. Dla początkujących zaleca opanowanie podstawowych ruchów przed rozpoczęciem nauki pływania w wodzie. Zachęca do nurkowania, które jak mówi, przydaje się w rozlicznych niebezpieczeństwach żeglugi oraz przy ratowaniu tonących. Wreszcie w wieku XVIII pod wpływem nowych prądów w pedagogice, pływanie i kąpiel młodzieży szkolnej nabierają większego znaczenia u władz szkolnych. Dlatego też Komisja Edukacji Narodowej zarządziła w programach wychowania fizycznego pływanie.[1]
Zabawa i rozrywka towarzyszą człowiekowi w całym jego osobniczym rozwoju, głównie w dzieciństwie i młodości. Potrzeba zabawy i rozrywki jest cechą wrodzoną i wraz z wiekiem pojawiają się różne formy jej aktywności. Zajęcia zabawowe i rekreacyjne mogą odbywać się w różnych miejscach. Jednym z nich jest środowisko wodne. W nim to uczestnicy zabawy łączą przyjemność przebywania w wodzie ze sprawnością pływacką. Zabawy, konkursy i gry przeplatane innymi formami ruchu w wodzie wdrażają do czynnej i bezpiecznej aktywności ruchowej, nauki pływania oraz relaksacji. Emocje i radość towarzyszące licznym formom zabawowym i rekreacyjnym w wodzie powodują, że uczestnicy nie zwracają uwagi na sposób wykonywania zadania, wyzbywają się lęku przed wodą.[2]
Zabawy, konkursy ...