Refleksja nad przemijaniem w wierszu Jana Twardowskiego

Temat: Refleksja nad przemijaniem w wierszu Jana Twardowskiego.
Klasa VI

Czas realizacji: 45 minut

Cele lekcji:

Poziom wiadomości:
Uczeń:
- zna treść i problematykę utworu,
- zna słownictwo nazywające problemy,
- zna zasady konstruowania metaplanu.

Poziom umiejętności:
Uczeń:
- określa problematykę utworu,
- ocenia postawę ludzi wobec siebie,
- przekształca wypowiedzenia,
- aktywnie słucha,
- doskonali sprawności językowe,
- potrafi wykonać interpretacje i analizę utworu,
- potrafi wskazać podmiot liryczny.

Poziom postaw:
Uczeń:
- docenia wartość chwili i obecności bliskich osób w swoim życiu.

Metody i techniki pracy:
- praca z tekstem,
- ekspozycja (prezentacja nagrania),
- pogadanka,
- metaplan.

Formy pracy:
- indywidualna,
- grupowa.

Przebieg lekcji

Zaangażowanie:

Lekcję proponuję rozpocząć od rozmowy z uczniami na temat tego, jakie problemy pojawiły się w ich życiu w ostatnim czasie.
Zadaniem nauczyciela, jest natomiast rozrysowanie na tablicy chmurek, w które zostaną wpisane odpowiedzi uczniów.

Przypuszczalne odpowiedzi uczniów:

Ja:
- kara wymierzona przez rodziców,
- uwaga od nauczyciela,
- niesprawiedliwa ocena.

Rodzina:
- choroba,
- śmierć bliskiej osoby.

Otoczenie:
- niesprawiedliwość,
- brak zrozumienia,
- nietolerancja,
- brak szacunku.

Ćwiczenie to ma na celu przygotowanie uczniów, do analizy wiersza Jana Twardowskiego.

Badanie:

Po wykonaniu ćwiczenia, nauczyciel zapisuje temat lekcji, rozdaje karty pracy, objaśnia polecenia w nich zawarte, po czym zwraca się z prośbą o wysłuchanie nagrania utworu pt. Śpieszmy się.
Uczniowie słuchając uzupełniają zadanie.

Polecenie zawarte w karcie pracy:
Jakie problemy zostały przedstawione w utworze?

Przypuszczalne odpowiedzi uczniów:
- przemijanie,
- brak miłości,
- potrzeba miłości.

Po wysłuchaniu nagrania i uzupełnieniu ćwiczenia zawartego w karcie pracy, nauczyciel prosi o wyjaśnienie sensu analizowanego wiersza.

Przypuszczalne odpowiedzi uczniów:
Podmiot liryczny mówi o tym, że:
- nie umiemy kochać,
- nie potrafimy okazywać miłości,
- nasza miłość jest słaba,
- nie przywiązujemy uwagi do uczuć,
- brak bliskiej osoby dostrzegamy dopiero wtedy, gdy odchodzi,
- żałujemy, że nie okazaliśmy uczuć, gdy był na to odpowiedni moment.

Przekształcanie:

W tej części zajęć, nauczyciel dzieli uczniów na grupy ćwiczeniowe, rozdaje kartki papieru, flamastry i objaśnia polecenia, po czym określa czas pracy na wykonanie zadania.

Zadaniem uczniów jest zredagowanie metaplanu.

Polecenia dla poszczególnych grup:
I grupa – Jak jest?
II grupa – Jak być powinno?
III grupa – Dlaczego nie jest tak, jak powinno być?
IV grupa – Wnioski.

Przypuszczalne odpowiedzi uczniów:

Jak jest?
- jesteśmy obojętni,
- nie dbamy o uczucia, bo są nam niepotrzebne,
- nie okazujemy uczuć swoim najbliższym.

Jak powinno być?
- powinniśmy okazywać sobie uczucia każdego dnia,
- powinniśmy dbać o bliskie osoby.
Dlaczego nie jest tak, jak powinno być?
- jesteśmy przepracowani,
- nie mamy dla siebie czasu,
- wstydzimy się swoich uczuć.

Wnioski:
Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą...

Prezentacja:

Po wykonaniu ćwiczenia, liderzy grup przypinają plansze ...