Dodaj publikację
Autor
Ewelina Pachut
Data publikacji
2010-12-13
Średnia ocena
0,00
Pobrań
641

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Głównym celem nauczyciela w rozwiązywaniu zadań jest pomaganie uczniom. Ten cel nie jest łatwy. Artykuł ten pokazuje jak nauczyciel może i jak powinien pomóc dziecku mającemu trudności w rozwiązywaniu zadań z matematyki.
 Pobierz (docx, 22,2 KB)

Podgląd treści

Jak pomóc dziecku w rozwiązywaniu zadań z matematyki?

Głównym celem nauczyciela w rozwiązywaniu zadań jest pomaganie uczniom. Ten cel nie jest łatwy. Wymaga odpowiedzialności, cierpliwości, poświęcenia. Nauczyciel nie powinien przekazywać gotowej wiedzy, ale pobudzać uczniów, zainteresować ich, zachęcić do dalszej pracy, do podejmowania wysiłku, aby chcieli rozwiązywać zadania, (nawet coraz to trudniejsze) i nie byli do tego zmuszani. Powinien nie tylko kierować pracą ucznia i wydawać polecenia, ale także przedstawiać te problemy tak, żeby były jasne, zrozumiałe dla każdego ucznia. Powinien udzielać rad, stworzyć takie okazje, które pozwoliłyby pokazać, co uczniowie potrafią, oraz że potrafią rozwiązywać zadania, tylko trzeba im pomóc wskazywać odpowiednią drogę rozwiązywania problemów. Błąd jest sygnałem, że uczeń źle rozumuje, że jakieś pojęcie jest dla niego niejasne, że jakiejś ważnej wiadomości nie pamięta. Jeżeli tak jest, a sygnału nie ma, to zachodzi niebezpieczeństwo, że nauczyciel dowie się zbyt późno o tych brakach (…) (Krygowska, 1955, s.21). Uczeń, który jest pozbawiony pomocy nie poradzi sobie z trudnościami występującymi w zadaniu. Uczeń zdolny większość zadań tekstowych potrafi rozwiązać samodzielnie i nie ma większych trudności, chociaż nawet taki uczeń ma czasami problemy w rozwiązywaniu zadań. Jednak w każdej klasie mamy uczniów zróżnicowanych pod względem zdolności i cech charakteru. Są uczniowie zdolni i mniej zdolni.

Ważna jest także obserwacja pracy uczniów przez nauczyciela, pomaganie, wyjaśnianie, doradzanie oraz uczenie samodzielności uczniów w rozwiązywaniu problemów, odpowiedzialności i współpracy z innymi, a także pokazanie przydatności rozwiązywania zadań i problemów w życiu codziennym. Istotne jest, aby rozwijać ucznia na jego indywidualnym poziomie, ponieważ każde dziecko jest inne, ma inne zdolności. Trzeba pokazać uczniowi i dać do zrozumienia, że każdy uczy się na tyle na ile potrafi. Trzeba doceniać, co uczeń umie zrobić i problemy formułować tak, aby uczeń je zrozumiał, skoncentrował się na tym, co robi, rozwiązał je. Można to też robić na zajęciach pozalekcyjnych, ale wiadomo, że skłanianie ucznia do dodatkowych zajęć wymaga jeszcze większego wysiłku. Jeżeli mu nie pomożemy, to nie będzie robił żadnych postępów, zatrzyma się na jednym etapie i nie będzie się dalej rozwijał w kierunku rozwiązywania zadań. Pedagog, który potrafi okazać zrozumienie dla problemów ucznia, ma dobre podstawy, by zyskać jego zaufanie, umocnić w nim wiarę we własne siły, tak by poczuł, że w szkole, pod jego opieką, jest na równych prawach z innymi uczniami, a nawet należy mu się więcej uwagi ze strony nauczyciela niż innym. Uczniowie zafascynowani osobowością dobrego nauczyciela widzą w nim godny naśladowania wzór i przyjmują ...