U nas dość głowę podnieść...

Scenariusz lekcji do klasy piątej. Ćwiczenie umiejętności analizy porównawczej tekstów, wyszukiwania środków artystycznego wyrazu, a także przypomnienie terminów "synonim" i "wyraz pokrewny".

2 x 45 min.

TEMAT: „U nas dość głowę podnieść...”



CEL OGÓLNY: Wyrabianie nawyku krytycznego odbioru tekstów literackich;

Kształcenie umiejętności analizy i interpretacji dzieła lit.;

Rozwijanie wrażliwości uczuciowej uczniów.

CELE OPERACYJNE:

 głośno czyta fragmenty poezji i prozy;

 porównuje oba teksty i wyraża opinię na ich temat;

 poznaje fragment utworu należącego do polskiej klasyki lit.;

 doskonali technikę głośnego czytania (z odpowiednią artykulacją, akcentem,

rytmem intonacją i w prawidłowym tempie);

 analizuje sytuację liryczną, ustala temat wiersza;

 nadaje tytuł przeczytanemu fragmentowi;

 rozpoznaje w poezji środki stylistyczne (epitety, przenośnie, porównania),

wskazuje je i wyjaśnia;

 zna pojęcia: wyraz pokrewny i wyraz bliskoznaczny

 wskazuje wyrazy pokrewne i synonimy;

 korzysta ze Słownika wyrazów bliskoznacznych;

 dokonuje analizy budowy wiersza (wskazuje rymy i liczbę sylab);

 wie co to jest epopeja (poziomPP);

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. Rozmowa wprowadzająca do lekcji.

Nauczyciel prowadzi rozmowę tak, aby zachęcić uczniów do wypowiedzi na temat

wypoczynku, czynności wówczas wykonywanych, obserwacji nieba, obłoków

i rzeczy przyjemnych.

Uczniowie wypowiadają się na temat, o którym jest mowa na zajęciach.

2. Głośne czytanie fragmentu prozy i rozmowa o nim. (załącznik 1)

Nauczyciel prosi, aby jedno z dzieci przeczytało głośno fragment prozy.

Dzieci słuchają z uwagą czytanego tekstu, a następnie wypowiadają się na jego

temat. Mówią, do jakiego rodzaju literackiego zaliczą ten fragment i o swoich

odczuciach z nim związanych.

3. Głośne czytanie fragmentu tekstu A. Mickiewicza (załącznik 1)

Nauczyciel poleca jednemu z uczniów głośne przeczytanie drugiego

z przygotowanych tekstów.

Swobodne wypowiedzi uczniów o czytanym wierszu. Dzieci klasyfikują ten tekst

do poezji i mówią o swoich odczuciach w związku z nim, podobnie jak to robiły

poprzednio.

4. Wyjaśnianie wyrazów niezrozumiałych dla uczniów.

Nauczyciel pyta dzieci, które wyrazy są dla nich niezrozumiałe i wyjaśnia ich

znaczenie .

Uczniowie wyszukują w tekstach słowa, które nie są im znane i poznają ich

znaczenie.

5. Swobodne wypowiedzi dzieci o przeczytanych tekstach.

Nauczyciel prosi, aby uczniowie porównali oba poznane teksty, zarówno pod

względem formy, jak i treści.

Dzieci porównują przeczytane utwory. Mówią, co je łączy, a co różni.

Zauważają fakt, że oba fragmenty są napisane w różnych formach, ale mają

wspólny temat.

6. Zapisanie tematu lekcji na tablicy i w zeszytach.

7. Wyszukiwanie w tekście A. Mickiewicza środków stylistycznych (epitetów,

przenośni i porównań) i wpisanie ich do tabelki na tablicy i w zeszytach.

Nauczyciel poleca dzieciom wyszukanie znanych im środków wyrazu, a następnie

wpisanie ich do tabelki, którą narysował na tablicy i którą uczniowie mają

przerysować do swoich zeszytów.

Dzieci wyszukują środki stylistyczne, a następnie rysują ...