Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
ROLA RODZICÓW W REHABILITACJI DZIECKA
Z WADĄ SŁUCHU
ludzi niewidomych. Zawsze
Zwykłemu człowiekowi, takiemu bez żadnych upośledzeń, trudno sobie
nawet wyobrazić życie bez pewnych umiejętności i czynności, które uważa
za normalne.
Gdy zamkniemy oczy, możemy znaleźć się przez chwilkę w innym świecie –
w świecie
tę świadomość,
jednak mamy
że za moment otworzymy oczy i wszystko wróci do normy.
Trudniej nam się przekonać o tym, jak jest być osobą niesłyszącą, ponieważ nie
jesteśmy w stanie tak dokładnie zatkać uszu, aby nie docierał do nas żaden
dźwięk. Nie potrafimy sobie wyobrazić, że nie słyszymy dzwonka do drzwi,
odgłosu gotującej się wody, hałasu z ulicy, muzyki w radio, filmu lub śmiechu
dziecka.
Ustalono, że człowiek odbiera sygnały mowy ludzkiej już od czwartego
miesiąca życia płodowego, więc będąc jeszcze w brzuchu matki. Potem mowa
niemowlęcia rozwija się od pierwszych godzin po urodzeniu poprzez kontakt
z matką, która do niego przemawia.
Słuch jest ogromnie ważny dla rozwoju człowieka. Jego uszkodzenie
powoduje, że dziecko nie tylko nie słyszy, ale i nie może nauczyć się mówić.
Już w pierwszym roku życia dziecka zachodzą w jego mózgu takie procesy,
które mają znaczenie dla opanowania przez nie zdolności mówienia. Jeżeli
jednak maluch urodzi się z wadą słuchu, niezwykle istotnym jest, aby zostało to
możliwie jak najprędzej zdiagnozowane. Od tego bowiem i od jak najszybszej
rehabilitacji zależy, czy nauczy się on słyszeć i mówić.
Gdyby dorosły człowiek nagle stracił słuch, to jednak zostałaby mu
zdolność mówienia. Nie słyszałby wprawdzie tego, co mówi, lecz umiałby
i mógłby to robić.
Inaczej ma się rzecz w przypadku dziecka, które urodziło się z wadą słuchu
lub straciło go bardzo wcześnie. Nie ma ono żadnych możliwości nauki mowy,
dlatego że jej nie słyszy. I choć to nie aparat mowy jest uszkodzony, dziecko
nie może się nim sprawnie posługiwać, nie może naśladować osób słyszących.
Mały człowiek z uszkodzonym słuchem, podobnie jak każdy inny, ma potrzebę
komunikacji. Jeśli
jednak napotyka na barierę, czuje się sfrustrowany
i zniechęcony, co w rezultacie prowadzi do zaburzeń emocjonalnych.
„Na szczęście dziś – dzięki nowym możliwościom wczesnego diagnozowania
i rehabilitacji uszkodzeń słuchu, jak również nauki mowy – prawie wszystkie
1
dzieci niesłyszące opanowują z powodzeniem język mówiony, a później
bez trudu uczą się mowy pisanej.”1
Niezwykle ważne jest, aby jak najprędzej zacząć rehabilitację dziecka,
u którego wykryto zaburzenia słuchu. Szybkość rozpoczęcia rehabilitacji zależy
od rodziców. To oni zwykle pierwsi zauważają jakieś nieprawidłowości
w funkcjonowaniu maleństwa. Najczęściej dziwi ich brak mowy lub zaburzenia
emocjonalne ...
