Jak pomóc dziecku osiągnąć sukces?

„JAK POMÓC DZIECKU OSIĄGNĄĆ SUKCES”
Referat dla rodziców – opracowała Renata Szewczak
W miarę postępów współczesnej psychologii staje się coraz bardziej oczywiste, że istotnym, niedocenionym przez laików czynnikiem, który wpływa nie tylko na wyniki uczenia się, ale i na rozwój zdolności, są indywidualne różnice w sposobach uczenia się. Niektóre z tych różnic dają się łatwo zaobserwować. Jeden uczeń pracuje zawsze samodzielnie, a jeśli czasem korzysta z czyjejś pomocy, to nie polega ona na robieniu zadań za niego. Drugi uczeń przywykł zwracać się z każdą trudnością o pomoc – albo zadane ćwiczenia robią zań domownicy, albo przepisuje je od kolegów. Zwykle mówi się wówczas, że pierwszy jest zdolny, a drugiemu brak zdolności i dlatego właśnie udziela mu się daleko idącej pomocy. Przy bliższej i wnikliwej obserwacji okazuje się nieraz, że między obu uczniami zachodzą trudniej uchwytne różnice w sposobach pracy, pozwalające ich jednakowe postępy ocenić zupełnie inaczej niż to się zwykle robi, kiedy to składa się wszystko na karb „wrodzonej” nierówności uzdolnień.
Stwierdzono, np. że uczniowie szkoły podstawowej, uważani za zdolnych z matematyki, odczytują tekstowe zadania arytmetyczne wielokrotnie i uważnie, wczytując się w każde słowo i dane liczbowe. Mogło by się zdawać, że uczniowie mniej zdolni robią to jeszcze gorliwiej. W rzeczywistości zaś niejeden z nich postępuje w sposób, który nawet uczniowi „zdolnemu” musiałby przynieść niepowodzenie. Otóż, czyta on tekst niezrozumiale, najwyżej jeden raz, nie uwzględniając często znaków przestankowych, co uniemożliwia mu zrozumienie zadania. Nie wnikając głębiej w treść zadania, często uczeń taki przystępuje do wykonywania zupełnie przypadkowych działań arytmetycznych albo zwraca się z prośbą o pomoc do starszych.
Taki „styl nauki” ma często swój niewinny i niedostrzegalny początek w niezrozumieniu kolejnych lekcji, w lenistwie dziecka albo w małostkowo pojmowanej „miłości rodzicielskiej”, która każe chronić dziecko przed każdym wysiłkiem i przynosi z czasem nieobliczalne szkody dzieciom, a później młodzieży. Dlatego rodzice powinni wiedzieć, jak pomóc swemu dziecku w nauce i jak rozwijać jego uzdolnienia. W tym celu należy umieć ocenić predyspozycje własnego dziecka. W psychologii wyróżnia się różne typy inteligencji. Aby dowiedzieć się, jaki typ inteligencji reprezentuje dziecko należy przyjrzeć się jego zachowaniom, a następnie właściwie z nim postępować.
Psycholog Małgorzata Bojanowska przygotowała test przeznaczony do oceny predyspozycji dzieci w wieku 6-15 lat. I tak wyróżnia ona 7 typów inteligencji:
1) Inteligencję wizualną
1. Dziecko zwraca uwagę na estetykę, np. dobór elementów ubrania, wystrój pokoju, dekoracje w sklepie.
2. Lubi rysować, malować, bawić się kolorami, oglądać plakaty, rzeźby, obrazy.
3. Ma dobre wyczucie ...