Opis i analiza

Opis i analiza realizacji wymagań, o których mowa w §8 ust.2 pkt.5 Rozporządzenia : Umiejętność rozpoznawania i rozwiązywania problemów wychowawczych lub innych z uwzględnieniem specyfiki i rodzaju szkoły, której nauczyciel jest zatrudniony.

PRZYPADEK 2.

Dziecko nadpobudliwe psychoruchowo w klasie .

1. Identyfikacja problemu

Nadmierna ruchliwość oraz związane z tym zaburzenia emocjonalne , to coraz powszechniejsze zjawisko u dzieci w młodszym wieku szkolnym jakie od ponad już 23 lat obserwuję w swojej pracy pedagogicznej.

Julka należy do uczniów, którzy zwracają na siebie uwagę nauczyciela od pierwszych dni nauki szkolnej. Poznałam ją, kiedy rozpoczęła naukę w klasie pierwszej. Początkowo wydawało mi się, że jest ona dziewczynką bardzo ruchliwą, żywą. Jednak z czasem nabierałam pewności, iż mam do czynienia z dzieckiem nadpobudliwym. Julka nie potrafiła usiedzieć spokojnie podczas zajęć. Odwracała się do koleżanek, rozmawiała, przeszkadzał im w pracy, wstawała z ławki bez pozwolenia. Jednak najbardziej uciążliwe było to, że często mówiła nie pytana. Przerywała innym w połowie zdania lub pytania kończąc je albo głośno wykrzykując odpowiedź. Było to bardzo uciążliwe dla mnie i denerwujące dla kolegów i koleżanek z klasy. Nie mieli oni bowiem możliwości wykazania się. Często mówili głośno: „ Julka, bądź cicho!”, „Julka daj powiedzieć innym!” Z czasem pojawiły się problemy z nawiązywaniem prawidłowych kontaktów z rówieśnikami, trudności z koncentracją uwagi na lekcji (odpowiedzi coraz częściej były błędne), agresją słowną i fizyczną wobec kolegów i koleżanek, trudności z podporządkowaniem się poleceniom i przestrzeganiem zasad współżycia w grupie. Problem stawał się coraz poważniejszy. Tym bardziej, że Julka została przyłapana na kilku kradzieżach. Postanowiłam zgłębić literaturę fachową na ten temat i spróbować pomóc dziewczynce. Tym bardziej, iż zauważyłam, że jej samej też było z tym ciężko. Nie potrafiła zapanować nad swoim zachowaniem, a koleżanki odsuwały się od niej.

W celu wyjaśnienia przyczyn występujących trudności, dokonania właściwej diagnozy oraz prognozy oddziaływań dydaktyczno – wychowawczych zastosowałam następujące metody: obserwacja Julii w różnych sytuacjach szkolnych, wywiad z rodzicami, wielokrotne rozmowy z dziewczynką, analiza zeszytów i efektów pracy samodzielnej dziewczynki.

2. Geneza i dynamika zjawiska

Podczas rozmów z rodzicami Julki uzyskałam informacje dotyczące funkcjonowania dziewczynki poza szkołą i systemu wychowania w rodzinie. Julka pochodzi z rodziny wielodzietnej. Kiedy matka dziewczynki wychodziła za mąż za jej ojca miała już syna, który zamieszkał z nimi. Obecnie Julka ma trzy siostry ( dwie mają orzeczone upośledzenie w stopniu lekkim), młodszą i jeszcze jednego brata. Sytuację komplikuje fakt iż starsze rodzeństwo sprawia rodzicom poważne problemy wychowawcze. Mieli oni już niejednokrotnie kontakty z policją. Starszy brat ...