Jesteśmy asertywni

JESTEŚMY ASERTYWNI

Scenariusz zajęć
Cele:
❖ Kształtowanie umiejętności radzenia sobie z presją
rówieśniczą ;
❖ Ćwiczenie asertywnego odmawiania;
❖ Poznanie różnych sposobów odmawiania;
❖ Uświadomienie sobie, że w niektórych sytuacjach
życiowych warto umieć odmawiać;
❖ Umiejętność radzenia sobie z krytyką;
❖ Traktowanie siebie i innych jak ludzi
odpowiedzialnych;
Metody; miniwykład, pogadanka, psychodrama;
Forma; praca w małych grupach;
Pomoce; plansze, kartki, pisaki, kredki, arkusze
papieru;

Przebieg zajęć;

Wprowadzenie;
Wszyscy uczestnicy stoją w kole. Osoba wyznaczona wykonuje określone ruchy, naśladowane potem przez innych, układ koła zmienia się w wężyk za osobą prowadzącą.

Miniwykład prowadzącego;
Niezmiernie ważną umiejętnością życia z ludźmi jest umiejętność bycia sobą w każdej sytuacji. Ta umiejętność to wyrażanie swoich uczuć i zachowań w sposób nie lekceważący innych oraz odmawiania w taki sam sposób.
Umiejętność ta to asertywność.

Część właściwa lekcji;
Proponujemy uczniom wejście w role osób, które pragną namówić kolegę do zrobienia czegoś złego, np. palenia papierosów, kradzieży, wagarów itp.

Odgrywanie scenek przez uczniów;
Po kilku minutach przerywamy grę. Krótko omawiamy scenki. Prosimy, aby uczniowie namawiani przez kolegów, powiedzieli o swoich odczuciach.

Przykładowe wypowiedzi uczniów;
➢ Trudno jest odmówić najlepszemu koledze.
➢ Bałem się, że nazwą mnie maminsynkiem.
➢ Wcale nie jest łatwo ciągle mówić „nie”.

Zapoznanie z planszą ”Odmawiania można się nauczyć”

1. POWIEDZ PO PROSTU „NIE”.
2. ODEJDŹ.
3. PODSUŃ LEPSZY POMYSŁ.
4. „OLEJ”.
5. RATUJ SIĘ DOWCIPEM.

Zastanów się, czy to, co ktoś ci proponuje, jest:
1. Bezpieczne dla ciebie?
2. Zdrowe.
3. Czy rodzice zgodziliby się na to?
4. Jak się będziesz czuł, kiedy to zrobisz?

Jeżeli uznasz, że to jest dla ciebie złe, wtedy powiedz sobie:
1. „Tego nie zrobię”.
2. Powiedz „NIE” namawiającemu.
3. Rób dalej swoje.
4. Możesz odejść.

Ćwiczenie asertywnego zachowania.

Otwórz pięść. Osoby dobierają się parami. Jedna osoba w parze zaciska pięść, a druga stara się ją przekonać, aby otworzyła rękę. Po pewnym czasie partnerzy zamieniają się rolami. Nie wolno używać siły.

Powiedzieć ’’NIE’’. Grupa staje w kręgu. Kolejno każdy występuje i mówi- zgodnie ze swoim temperamentem-‘’nie’’,wspierając to ewentualnie odpowiednim ruchem głowy. Żeby mówienie ’’nie’’ było łatwiejsze, można stawiać pytania, którym rzeczywiście wszyscy z przekonaniem zaprzeczą.

Gdy wszyscy powiedzieli już swoje ‘’nie’’, omawiamy, które z nich zabrzmiało szczególnie zdecydowanie. Należy przy tym podkreślić, że siła głosu nie jest tu najważniejsza. Ciche ‘’nie’’ może być tak samo przekonujące jak głośne. Ważne jest, żeby wymówić je jasno i wyraźnie, z jednoznaczną mimiką i postawą ciała.

Podsumowanie

Na zakończenie zajęć dzielimy uczniów na grupy. Rozdajemy duże arkusze papieru oraz kolorowe flamastry ...