Dodaj publikację
Autor
Jolanta Bielecka
Data publikacji
2011-01-31
Średnia ocena
1,00
Pobrań
158

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Artykuł opisuje specyfikę pracy w Szkole Przysposabiającej do Pracy na zajęciach w pracowni gospodarstwa domowego.
 Pobierz (doc, 43,5 KB)

Podgląd treści


ZAJĘCIA W PRACOWNI GOSPODARSTWA DOMOWEGO SZKOŁY PRZYSPOSABIAJĄCEJ DO PRACY
Zajęcia w pracowni gospodarstwa domowego są jednym z przedmiotów, który realizuje się w Szkole Przysposabiającej do Pracy. Stanowią one ważny element w procesie dydaktyczno- wychowawczym zawodowej szkoły specjalnej, albowiem przygotowują nie tylko do nauki zawodu, ale również są ważnym elementem do uzyskania jak największej samodzielności i niezależności w dorosłym życiu.
Podstawowym wymogiem skutecznego nauczania jest to, żeby treści odnosiły się do rzeczywistości i środowiska, w którym żyją uczniowie. Dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym oznacza to, że powinni oni zdobyć umiejętność korzystania z posiadanej wiedzy przy rozwiązywaniu konkretnych zadań praktycznych. W ramach przedmiotu gospodarstwa domowego uczniowie poznają nowe materiały, narzędzia i urządzenia techniczne oraz opanowują umiejętności technologiczne, które rozwijają ich myślenie techniczne i ekonomiczne. Przy poznawaniu materiałów, produktów, narzędzi i wykonywaniu różnych prac aktywizuje się wszystkie zmysły, co wpływa dodatnio na rozwój ucznia.
Na zajęciach w pracowni gospodarstwa domowego uczniowie nie tylko opanowują określone programem nauczania umiejętności i sprawności, lecz także rozwijają zdolności poznawcze, uczą się wytrwałości, sumienności i dokładności. To kompensuje ich niepełnosprawność intelektualną, budzi w nich wiarę we własne siły, daje poczucie społecznej przydatności. Zajęcia te w znacznym stopniu przyczyniają się do poznania otaczającego świata. Przez doświadczenia i działanie dzieci poszerzają swoją wiedzę, zasób słów, uczą się posługiwania narzędziami, materiałami, nabierają szacunku dla pracy ludzkiej i jej wytworów. Na zajęciach tych uczniowie uczą się zgodnej, zespołowej współpracy i koleżeństwa. Sprawność rąk, przyzwyczajenia i nawyki zdobyte na zajęciach, poznanie dobrej organizacji pracy, wyrobienie smaku estetycznego i wrażliwości na piękno otoczenia przyczyniają się w wysokim stopniu do osiągnięcia celów rewalidacyjnych.
Osoby upośledzone są najczęściej zdane na instruktaż słowny, przy pomocy, którego staramy się przedstawić im plan działania. W zależności od stopnia skomplikowania danej czynności otrzymują one w ,,jednej dawce” wiele słów, które jest im zapewne nie tyle zrozumieć, co uporządkować i zapamiętać. Są wtedy zdezorientowane, ponieważ nie wiedzą czego będziemy od nich za chwilę wymagać. Dlatego tak ważne dla naszych uczniów są zajęcia praktyczne.
Specyficzny charakter przedmiotu wymaga od nauczyciela wszechstronnej wiedzy z zakresu oligofrenopedagogiki. Wiedza ta pozwala mu zrozumieć złożoność niepełnosprawności uczniów, kierować ich aktywnością na lekcjach, obserwować możliwości ucznia a tym samym doprowadzić do tego, aby rewalidacja była możliwie pełna. W celu dokładniejszego wprowadzenia ucznia w zagadnienia przedmiotu nauczyciel powinien wykorzystywać filmy i czasopisma techniczne oraz organizować wycieczki do zakładów pracy, rzemieślniczych punktów usługowych i sklepów. Wszystko to powinno prowadzić do rozszerzania wiedzy u uczniów.
O tym ...