Dodaj publikację
Autor
Anna Świerczyńska
Data publikacji
2011-02-03
Średnia ocena
0,00
Pobrań
52

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Opracowanie zawiera informacje na temat pozytywnych następstw wynikających ze zdynamizowania mózgu poprzez muzykę.
 Pobierz (doc, 27,0 KB)

Podgląd treści


Wpływ muzyki na mózg

Muzyka i język są wyrazem organizacji dźwięku w czasie i przestrzeni, a więc mają wiele wspólnych elementów. W obu tych sferach wprowadzony jest porządek, struktura, układ czasowy, rytm oraz częstotliwość. Muzyka nadaje dźwiękom znaczenie, czyli można powiedzieć, że jest takim językiem bez słów odbieranym na wszystkich poziomach organizacji naszego mózgu.
Na poziomie pnia mózgu może wpływać na częstotliwość skurczów serca, na oddech oraz pobudzenie. Poprzez system limbiczny wywiera silny wpływ na uczucia oraz emocje. Natomiast w obszarze kory mózgowej może tworzyć wizualne wyobrażenia i skojarzenia.
Muzyka jest jednym z pierwszych nauczycieli życia, jeszcze przed naszym narodzeniem. Dziecko słyszy już od 16 tygodnia życia płodowego. Reaguje na muzykę zmianami aktywności ruchowej. Podejmuje pierwsze próby skupiania uwagi na docierających bodźcach dźwiękowych. Przeprowadzone w USA badania, wykazały, że muzyczna stymulacja w okresie płodowym wpływa na rozwój mózgu. Bodźce muzyczne pobudzają słuch, dzięki czemu dziecko rodzi się z większą ilością komórek nerwowych, a to z kolei decyduje o jego większych możliwościach.
Także niemowlęta odpowiadają na muzykę, imitując proste rytmy, zanim jeszcze rozwinie się u nich mowa. Ich gaworzenie zawiera w sobie melodię i intonację.
Pierwotnie muzyka jest ujmowana przez prawą półkulę mózgu. Odpowiada ona za rozpoznawanie melodii, rytmu, obrazów, za rozumienie języka oraz orientację przestrzenną.
Dlatego też ucząc czytania małe dzieci stosuje się metodę całych słów, patrzenia i zapamiętywania. Natomiast wykorzystywanie w pracy z nimi rymów, piosenek i ćwiczeń wykonywanych w takt muzyki, rozwija ich umiejętności, które później pomagają w opanowaniu czytania i pisania.
Ten swoisty trening muzyczny pomaga także w rozwijaniu lewej półkuli i osiąganiu takich właściwości, jak: poczucie czasu, rozróżnianie dźwięków, umiejętność liczenia i językowej ekspresji, czyli kluczowych umiejętności dla zrozumienia przekazów słuchowych i rozwoju
pamięci krótkoterminowej.
Pozytywne działanie ma także nauka dzieci gry na instrumentach oraz śpiewu. Sprzyjają one nie tylko rozwijaniu dobrej koordynacji mięśniowej, ale pogłębiają również zdolność dzieci do rozwijania sekwencji, ponieważ melodie i utwory muzyczne w naturalny sposób zawierają początek, część środkową oraz zakończenie. Następują one po sobie w płynny sposób, dzięki czemu dziecko ma okazję spotkać się z naturalną formą gramatyki, a jak wykazują badania przeprowadzone na Uniwersytecie Londyńskim, umiejętność zapamiętywania muzycznych sekwencji oraz podziału złożonych dźwięków na poszczególne składniki ma później związek ze sztuką czytania. To znaczy, że im lepsza jest pamięć tonalna i analiza akordów tym lepszy też jest „wiek czytania”.
Badania wykazują także, że jeżeli bierze się lekcje muzyki, to mózg tworzy połączenia nerwowe innego rodzaju, niż gdy nie kształci ...