Dodaj publikację
Autor
Lidia Rychta
Data publikacji
2011-05-02
Średnia ocena
0,00
Pobrań
102

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Artykuł zawiera informacje dotyczące pracy nauczyciela z uczniem, tygodniowe ćwiczenia poprawnej pisowni, ogólne zasady pracy ucznia w domu, dekalog dla rodziców, przykład programu do nauki ortografii.
 Pobierz (doc, 83,0 KB)

Podgląd treści


PRACA TERAPEUTYCZNA Z UCZNIEM DYSLEKTYCZNYM

W pracy z dzieckiem dyslektycznym najbardziej skuteczne jest uczenie polisensoryczne czyli jednoczesne zaangażowanie wielu zmysłów: słuchu, wzroku, kinestezji. Maksymalnie wykorzystać należy te zmysły, które funkcjonują prawidłowo z jednoczesnym ćwiczeniem tych słabszych.

Współpraca nauczyciel – uczeń:
1. Oceniaj ich osiągnięcia we właściwy sposób. Udzielaj pochwał za każdą poprawną odpowiedź. Unikaj stawiania ocen za odpowiedzi słabe.
2. Daj uczniom do zrozumienia, że oczekujesz większych osiągnięć.
3. Jeżeli uczeń odpowie źle, naprowadź go na trop.
4. Oceniaj zadanie, a nie ucznia.
5. Staraj się, żeby słabsi uczniowie siedzieli blisko ciebie. Zwracaj się do nich tak często jak do pozostałych.
6. Gdy wykonują pracę sami, często sprawdzaj ich.
7. Przekazuj często swoje spostrzeżenia na temat ich pracy. Zauważaj postępy, zachęcaj do dalszej pracy.
8.Unikaj krytyki błędów ortograficznych
9. Wyrażaj zrozumienie i uznanie dla podejmowanych przez nich wysiłków.
10. Stwarzaj sytuacje do swobodnego wyrażania myśli.
11. Stosuj różnorodne formy zajęć wzbudzające zaciekawienie i zaangażowanie uczniów w temat.
12. Nie narzucaj swoich poglądów, nie spiesz się z udzielaniem rad.
13. Pobudzaj uczniów do samodzielnej aktywności w szukaniu pozytywnych rozwiązań i w podejmowaniu prób nowych sposobów zachowania.
14. Bądź w stałym kontakcie z poradnią , wykorzystuj wyniki badań i zalecenia.
15. Ustal kontakty z rodzicami i dzieckiem, które określą reguły współpracy:
dziecko jest odpowiedzialne za pracę nad sobą, rodzic za wspomaganie dziecka.
16. Zaobserwuj, co najskuteczniej pomaga uczniowi.
17.Opracuj indywidualny program wymagań wobec ucznia dostosowany do jego możliwości i wkładu pracy. Oceniaj wypowiedzi ustne i treści prac pisemnych.
17.Nie każ uczniowi czytać głośno przy całej klasie, wyznaczaj fragmenty. Pozwól korzystać ze słownika przy pracy pisemnej i daj więcej czasu na zadanie.
18. Nie stosuj rywalizacji, nie stawiaj za wzór zdolniejszych uczniów.

W pracy terapeutycznej z uczniem należy zautomatyzować umiejętności czytania poprzez:
- stosowanie na przemian czytania głośnego i czytania cichego ze sprawdzaniem zrozumienia tekstu,
- czytanie całościowe sylab i wyrazów,
- czytanie wyrazów, zdań i tekstów sylabami,
- czytanie sylab i wyrazów w krótkich pozycjach,
- czytanie naprzemienne sylab, wyrazów, zdań,
- czytanie z przesłonką,
- czytanie chóralne,
- utrwalanie i powtarzanie wiadomości przy każdej nadarzającej się okazji.

W nauce poprawnego pisania pod względem graficznym wskazane jest stosowanie:
- kreślenie ręką dużych liter w powietrzu,
- pisanie na tablicy,
- wodzenie po wzorze,
- pisanie za pomocą szablonów,
- samodzielne pisanie,
- pisanie charakterystycznych elementów liter,
- sposób pisania w liniaturze,
- pisania łącznego, czytelnego, we właściwym tempie.

Należy usuwać wyrazy niepoprawnie napisane tak, by uczeń nie przyswajał sobie w pamięci wzrokowej ich wadliwego obrazu graficznego poprzez ...