Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Funkcjonowanie dziecka upośledzonego umysłowo w stopniu umiarkowanym w szkole masowej.
Stwierdzenie upośledzenia umysłowego u dziecka to
straszliwy cios dla większości rodziców. Gdy w rodzinie pojawia się dziecko, nikt nie spodziewa się, że będzie niepełnosprawne. Nawet jeżeli istnieją obawy z powodu występujących w rodzinie chorób genetycznych, starszego wieku rodziców, czy ich złego stanu zdrowia, przyszli rodzice i tak wierzą, że urodzi się dziecko spełniające ich marzenia o ślicznym, zdrowym noworodku.
Po otrząśnięciu się z pierwszego szoku rodzice zazwyczaj chcą
wiedzieć, co mogą uczynić dla swego dziecka. Jak mu pomóc? Jak zapewnić mu najlepsze warunki, aby nawet gdy jego możliwości są ograniczone, mogło w pełni je wykorzystać ?
Wszystkie dzieci zarówno te zdrowe, jak i niepełnosprawne, w
pewnym okresie ich życia, zostają objęte tzw. "obowiązkiem szkolnym". Problem wybrania odpowiedniej szkoły dla dziecka spoczywa w tym momencie na rodzicach.
Zadaniem systemu oświatowo-wychowawczego jest
stwarzanie dzieciom warunków do ich rozwoju ogólnego na miarę możliwości każdego dziecka, przygotowanie go do pracy zawodowej i samodzielnego (w miarę możliwości) życia.
W ustawie z dn. 7 września 1991 roku o systemie oświaty, są wymienione trzy formy kształcenia dzieci niepełnosprawnych:
1) w szkołach ogólnodostępnych
2) w szkołach integracyjnych
3) w kształceniu specjalnym.
Rodzice mają prawo decydować o tym, w jakiej szkole
dziecko będzie realizować obowiązek szkolny.
Dla dzieci głuchych i niedosłyszących, niewidomych i
niedowidzących, upośledzonych w stopniu lekkim i umiarkowanym oraz porażonych ruchowo istnieją szkoły i przedszkola o profilu dostosowanym do rodzaju ich niepełnosprawności. Ich wadą jest jednak to, iż specjalne ośrodki szkolno - wychowawcze przeważnie są oddalone od miejsca zamieszkania i wymagają od dzieci niepełnosprawnych życia w internacie, który nie jest w stanie zaspokoić wszystkich, a zwłaszcza psychologicznych potrzeb dzieci.. Ze względu więc na to wielu rodziców decyduje się posłać swoje dziecko do szkoły masowej , która jest w ich miejscu zamieszkania.
Przewodnią zasadą kształcenia uczniów z różnego rodzaju
niepełnosprawnościami jest przekonanie, że szkoły ogólnodostępne powinny przyjmować dzieci niezależnie od ich warunków fizycznych, intelektualnych, socjalnych. Reforma systemu edukacji wprowadzona w 1999 roku zakładał więc likwidację szkół specjalnych na rzecz kształcenia integracyjnego. Dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym i znacznym MENiS w styczniu 2001 roku wprowadziło po raz pierwszy inną podstawę kształcenia ogólnego. Specyfika kształcenia dzieci głębiej upośledzonych polega na wychowaniu i nauczaniu całościowym, opartym na wielozmysłowym poznawaniu świata w całym procesie edukacji. W stosunku do wielu uczniów przez cały okres ich pobytu w szkole, działania edukacyjne mogą nie wykraczać poza pewien obszar. Uwzględniając prawo tych uczniów do rozwoju we ...
