Rewalidacja

Rewalidacja

We współczesnym świecie stosunek człowieka do problemu

niepełnosprawności stanowi sprawdzian jego człowieczeństwa, wrażliwości. Wielkie akcje humanitarne czy też ofiarne gesty znanych osób mają znaczenie, ale również bardzo ważna, o ile nie najważniejsza jest codzienna praca z dzieckiem niepełnosprawnym.
Obowiązkiem każdego pedagoga specjalnego, zanim przystąpi
do konkretnej pracy naprawczej, jest zapoznanie się z wynikami badań lekarskich, psychologicznych i pedagogicznych . Wiedza ta pozwoli mu zdobyć cenne informacje o dziecku. Oprócz orzeczeń specjalistycznych nauczyciel sam musi posiadać również potrzebną wiedzę i umiejętności w zakresie metodyki badań pedagogicznych. Musi on poszukać takich metod i narzędzi badawczych, które pozwoliłyby mu opracować diagnozę określonego stanu jak również pomogłyby opracować prawidłową prognozę rozwoju dziecka. Jest to bowiem niezbędne do planowania kierunków oddziaływania rewalidacyjnego dziecka upośledzonego umysłowo (i nie tylko).Jednostki upośledzone w stopniu umiarkowanym mają bardziej utrudniony rozwój, ale to nie wyklucza ich rewalidacji.
Rewalidacja osób upośledzonych ma ogromne znaczenie dla nich samych oraz ich najbliższego otoczenia. Podstawowym celem wychowania dziecka jest przygotowanie go do samodzielnego życia, w którym będzie ono pełniło różnorodne role, zgodnie ze swoimi potrzebami, możliwościami, zainteresowaniami i oczekiwaniami otoczenia. Dotyczy to (choć w mniejszym stopniu) również dzieci upośledzonych umysłowo. Dobra orientacja w zagadnieniach związanych z istotą upośledzenia umysłowego oraz możliwościami rozwoju dzieci niepełnosprawnych, znajomość zasad, struktury, dynamiki i metod pracy rewalidacyjnej pozwalają na optymalne usprawnianie psychofizyczne i społeczne osoby upośledzonej.
Praca z dzieckiem upośledzonym umysłowo w stopniu umiarkowanym skłoniła mnie do sformułowania następujących refleksji:
• poznanie indywidualnych możliwości rozwojowych każdego dziecka pozwala na stworzenie indywidualnego programu rewalidacyjnego oraz dobór odpowiednich metod pracy,
• znajomość wiedzy teoretycznej na temat upośledzenia i metod rewalidacyjnych jest konieczna w pracy nauczyciela – terapeuty, by mógł on realizować podstawowy cel kształcenia i wychowania osób niepełnosprawnych- ich optymalny rozwój i przystosowanie do życia społecznego w granicach indywidualnej wydolności każdej jednostki,
• zajęcia rewalidacyjne mają ogromne znaczenie dla rozwoju niepełnosprawnego dziecka,
• istnieje wiele metod wspomagających proces rewalidacji i rozwój upośledzonego dziecka,
• nauczanie dzieci niepełnosprawnych jest zadaniem złożonym i wymaga współpracy zarówno nauczycieli i dzieci jak również ich rodziców, którzy powinni być aktywnymi członkami zespołu rewalidacyjnego, doradcami i pomocnikami w procesie rewalidacji,
• systematyczność, wytrwałość, pracowitość, cierpliwość, tolerancja powinny odgrywać istotną rolę w pracy rewalidacyjnej oraz relacjach uczeń – terapeuta,
• nauczyciele – terapeuci, wychowawcy i rodzice powinni odpowiedzialnie pełnić swe zadania i dążyć do pogłębiania wiedzy teoretycznej i praktycznej dotyczącej procesu rewalidacji.
Jeżeli osoby pracujące z dzieckiem upośledzonym będą miały na uwadze powyższe spostrzeżenia, z pewnością ich wysiłek przyniesie pożądany skutek w postaci dobrego przygotowania wychowanków do ...