Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
mgr Goździak Anna
Posiadane kwalifikacje
a) studia magisterskie
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Wydział Nauk Edukacyjnych
Kierunek – pedagogika osób z niepełnosprawnością intelektualną
b) studia podyplomowe
– Wyższa Szkoła Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu
- terapia pedagogiczna
- pedagogika opiekuńczo-wychowawcza
- logopedia
- przysposobienie obronne, edukacja dla bezpieczeństwa i koordynatora bezpieczeństwa
placówek edukacji i kultury
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- filologia polska dla nauczycieli
c)stopień nauczyciela mianowanego
Dyslalia o charakterze sygmatycznym-
głoski sz, ż, cz, dż
są realizowane międzyzębowo
Przykład terapii logopedycznej
Dyslalia – terapia logopedyczna
1. Dane personalne
2
Charakterystyka
Imię: Kasia S.
Data urodzenie: 14 sierpnia 1999r.
Zerówka
Rodzice: Piotr – wykształcenie średnie, Ewa – wykształcenie średnie
Rodzeństwo: starszy o dwa lata brat
Definicja problemu: Dyslalia o charakterze sygmatycznym – głoski sz, ż, cz, dż
realizowane są międzyzębowo. Niska sprawność języka i warg.
Wyjaśnienia teoretyczne dotyczące problemu
W obrębie dyslalii wyróżniamy różnego rodzaju nieprawidłowości artykulacyjne.
Jedną z nich
(seplenienie), czyli „nieprawidłowa realizacja głosek
dentalizowanych trzech szeregów: I – ciszącego, tj. ś, ź, ć, dź; II – syczącego, tj. s, z, c, dz;
III – szumiącego, tj. sz, ż, cz, dż. Określenie detalizowane oznacza, że głoski te są
realizowane ze znacznym zbliżeniem górnych i dolnych zębów.”1
jest sygmatyzm
1. deformacje
(mówimy wtedy
o
„W sygmatyzmie wyróżnia się następujące sposoby realizacji dźwięków:
sygmatyzmie właściwym),
polegające
na nieprawidłowej wymowie spółgłosek zębowych (s, z, c, dz), dziąsłowych (sz, ż, cz,
dż), palatalnych (ś, ź, ć, dź); deformacje są wynikiem zmiany miejsca artykulacji
głosek, co powoduje zniekształcenie ich brzmienia. W zależności od miejsca,
w którym powstaje wadliwa artykulacja, wyróżnia się różne typy seplenienia
(na przykład międzyzębowo, przyzębowe, boczne, wargowo-zębowe
(…)
Seplenienie międzyzębowo
interdentalis; syn. seplenienie
sygmatyzm międzyzębny). Wymowa
interdentalne,
(łac. sigmatismus
śródzębne,
seplenienie
itd.);
1 Jastrzębowska G., Pelc-Pękala O., Diagnoza i terapia zaburzeń artykulacji (dyslalii), (w:) Gałkowski T.,
Jastrzębowska G. (red.), Logopedia – Pytania i odpowiedzi. Podręcznik akademicki, T 2, Zaburzenia
komunikacji językowej u dzieci i osób dorosłych, Wyd. Uniwersytetu Opolskiego, Opole 2003, s. 412.
Dyslalia – terapia logopedyczna
3
interndentalna to najczęstsza forma, występująca u dzieci w okresie wymiany
uzębienia, charakteryzująca się tym, że język znajdujący się w linii środkowej
lub z boku jamy ustnej wysuwa się między zęby. Jest on spłaszczony (brak rowka)
i dlatego powietrze rozprasza się po całej jego powierzchni. Dolna szczęka jest mniej
lub bardziej opuszczona, co powoduje brak dentalizacji (zbliżenia dolnych i górnych
zębów). Brzmienie jest tępe, podobne do angielskiego th. Obejmuje jeden lub kilka
szeregów głosek. W wymowie osób sepleniących międzyzębowo pozycja języka może
pojawiać się również ...
