Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
WYWIADY Z PATRONAMI POLSKI –
ŚW. WOJCIECHEM I ŚW. STANISŁAWEM ZE SZCZEPANOWA (WERSJA DŁUŻSZA)
PYTANIA DO WYWIADU ZE ŚW. WOJCIECHEM
– PATRONEM POLSKI
1. Św. Wojciechu ! Jesteś czczony szczególnie w trzech krajach: w Polsce, w Czechach i na Węgrzech. Gdzie i kiedy się urodziłeś ?
2. Jesteś Wojciechu jedynym świętym o tym imieniu. W Europie Zachodniej i w świecie chrześcijańskim byłeś i jesteś znany jako Adalbert.
3. Kiedy zdecydowałeś się zostać kapłanem ?
4. Gdzie zdobyłeś wykształcenie potrzebne w przygotowaniu do kapłaństwa ?
5. Czego nauczyłeś się podczas pobytu w Magdeburgu ?
6. Kiedy przyjąłeś święcenia kapłańskie ?
7. Wiemy jednak, że wydarzyło się coś co odmieniło Twoje życie ?
8. Po śmierci biskupa Dytmara w styczniu 982 r. Na zjeździe w Lewym Hradcu książę Bolesław II Pobożny wyznaczył Cię na jego następcę.
9. Czy całkowicie porzuciłeś dawny styl życia – wystawny i świecki ?
10. Opuściłeś Pragę po 5 latach. Dlaczego ?
11. Gdzie się udałeś ?
12. Czy udało Ci się zrealizować te plany ?
13. Po dwóch latach znowu powróciłeś do Czech.
14. Jak przyjęto Cię po powrocie ?
15. To właśnie podczas drugiego pobytu w Rzymie narodziła się idea zjednoczonej Europy, pojmowanej jako wspólnota kulturowa i religijna, urządzona według zasad chrześcijańskich.
16. Czy możesz nam Wojciechu przybliżyć stworzoną przez Was ideę ?
17. Czy powróciłeś jeszcze do Pragi ?
18. Jak zostałeś przyjęty ?
19. Św. Wojciechu. Polacy obrali Cię za swojego patrona. Jesteś dla nas przykładem niestrudzonej walki o wiarę w ludzkich sercach !
20. Dziękujemy bardzo za rozmowę. Prosimy o dalszą modlitwę za Polskę i zjednoczoną, chrześcijańską Europę.
ODPOWIEDZI UDZIELANE PRZEZ ŚW. WOJCIECHA
- PATRONA POLSKI
1. Urodziłem się w 956 r. w Libicach, czeskim grodzie należącym do możnego rodu
Sławnikowiczów.
2. Jest to moje drugie imię, przyjęte podczas sakramentu bierzmowania.
3. Gdy byłem małym dzieckiem, ciężko zachorowałem. Rodzice prosząc Boga, za
wstawiennictwem Jego Matki o zdrowie dla mnie, ślubowali, że jeżeli wyzdrowieję poświęcą mnie służbie Bożej. Wbrew wszelkim przewidywaniom – wyzdrowiałem. Potem w szkole pilnie się uczyłem, aby dobrze przygotować się do tej służby.
4. Wykształcenie to zdobywałem od 972 do 981r. w szkole katedralnej w Magdeburgu, pod opieką arcybiskupa Adalberta.
5. Zdobyłem znaczny zasób wiedzy oraz znajomość kultury i starożytnej: greckiej i rzymskiej, a szczególnie kościelnej. Opanowałem świetnie łacinę: poznałem też język saski i niemiecki.
6. Po śmierci biskupa Adalberta, który był również moim opiekunem i protektorem, wróciłem do kraju. W 981 r. Przyjąłem święcenia kapłańskie z rąk biskupa Dytmara. Żyłem niestety bardziej jak książę niż duchowny.
7. Tak, rzeczywiście. Byłem świadkiem ...
