Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Nie bójmy się końca życia,
ale tego, że ono naprawdę
nigdy się nie zacznie !
ZMARLI LICZĄ NA TWOJĄ MODLITWĘ !
PAMIĘTAJ O TYM I MÓDL SIĘ :
WIECZNY ODPOCZYNEK RACZ IM DAĆ, PANIE, A ŚWIATŁOŚĆ WIEKUISTA NIECHAJ IM ŚWIECI. NIECH ODPOCZYWAJĄ W POKOJU WIECZNYM. AMEN.
„ŚPIESZMY SIĘ KOCHAĆ LUDZI, TAK SZYBKO ODCHODZĄ,
ZOSTANĄ PO NICH BUTY
I TELEFON GŁUCHY”
Ks. Jan Twardowski
„Ja jestem zmartwychwstaniem
i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie.
Każdy, kto żyje
i wierzy we Mnie,
nie umrze na wieki.
Wierzysz w to? „
J 11, 25 - 26
„Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże, przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. W Nim zabłysła dla nas nadzieja chwalebnego zmartwychwstania i choć nas zasmuca nieunikniona konieczność śmierci, znajdujemy pociechę w obietnicy przyszłej nieśmiertelności. Albowiem życie Twoich wiernych, o Panie, zmienia się, ale się nie kończy, i gdy rozpadnie się dom doczesnej pielgrzymki, znajdą przygotowane w niebie wieczne mieszkanie”.
Fragment 1 prefacji o zmarłych
(Prefacja to hymn pochwalny odmawiany lub śpiewany podczas Mszy św. po ofiarowaniu)
„Naprawdę można kochać umarłych
bo właśnie oni
są uparcie obecni”.
Ks. Jan Twardowski
„A śmierć tak bardzo ważna bo się
nie powtórzy”.
Ks. Jan Twardowski
„Módlmy się, aby Bóg nas zachował od śmierci nieoczekiwanej.
Śmierć pokładająca ufność
w Bogu, przemodlona, oczekiwana – chociaż nagła,
nie jest zaskoczeniem”.
Ks. Jan Twardowski
„Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże.
Z Twojej woli się rodzimy, Ty kierujesz naszym życiem,
i na Twój rozkaz nasze ciało podległe grzechowi wraca do ziemi, z której było wzięte. Zostaliśmy jednak odkupieni przez śmierć Twojego Syna i Ty nas wskrzesisz swoją mocą, abyśmy mieli udział w chwale Jego zmartwychwstania”.
Fragment 4 prefacji o zmarłych
(Prefacja to hymn pochwalny odmawiany lub śpiewany podczas Mszy św. po ofiarowaniu)
„O stale obecnych”
Mówiła że naprawdę można kochać umarłych
bo właśnie oni są uparcie obecni
nie zasypiają
mają okrągły czas więc się nie śpieszą
spokojni ponieważ niczego nie wykończyli
nawet gdyby się paliło nie zrywają się na równe nogi
nie połykają tak jak my przerażonego sensu
nie udają ani lepszych ani gorszych
nie wydajemy o nich tysiąca sądów
zawsze ci sami jak olcha do końca zielona
znają nawet prywatny adres Pana Boga
nie deklamują o miłości
ale pomagają znaleźć zgubione przedmioty
nie starzeją się odmłodzeni przez śmierć
nie ...
