Inscenizacja papieska

INSCENIZACJA PAPIESKA
WYSTAWIONA W BRZÓZEM KOŁO MIŃSKA MAZOWIECKIEGO
/Opracowała katechetka Ewa Krasnodębska/

DEKORACJA PAPIESKA
PUSTY WAZON NA KWIATY PRZED ZDJĘCIEM PAPIEŻA.
NA SCENIE USTAWIONE 13 KRZESEŁ

OBSADA:
CHÓR,
20 UCZNIÓW
5 DZIECI Z NAUCZANIE POCZATKOWEGO
1 UCZEŃ DO OBSŁUGI MAGNETOFONU

SCENA I
CHÓR: PRZYBYLIŚMY, OJCZE ŚW.
NA SCENĘ WCHODZĄ 4 UCZNIOWIE
UCZEŃ I
Fascynuje nas świętość Jana Pawła II. Może powinniśmy uświadomić sobie, że Pan Jezus powołuje do świętości również ciebie i mnie, powołuje każdego bez wyjątku i daje nam wszystko, co jest nam potrzebne, abyśmy się stali świętymi, czyli szczęśliwymi.
UCZEŃ II
Po swojej śmierci Papież apeluje do nas z jeszcze większą siłą, aniżeli to czynił w czasie ziemskiego życia. Woła do nas poprzez całe swoje dziedzictwo duchowe, które nam zostawił: Nie bójcie się otworzyć drzwi Chrystusowi! Drzwi waszego serca!
WSZYSCY RAZEM
Nie bójcie się otworzyć drzwi Chrystusowi! Drzwi waszego serca!
UCZEŃ III
Tajemnicą wielkości Jana Pawła II była modlitwą i Eucharystia. Codziennie przeznaczał kilka godzin na modlitwę, Mszę świętą i kontemplację, z której czerpał od Chrystusa miłość, mądrość i siłę.
UCZEŃ IV
Czy pamiętacie słowa, które powiedział do młodych na Westerplatte?
Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was nie wymagali. Każdy z was znajduje w życiu jakieś swoje Westerplatte. Jakiś wymiar zadań, które trzeba podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić. Nie można zdezerterować. Wreszcie – jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba utrzymać i obronić, tak jak to Westerplatte, w sobie i wokół siebie. Tak, obronić – dla siebie i dla innych.

SCENA II
NA SCENĘ WCHODZI 13 UCZNIÓW Z KWIATAMI W RĘKU.
ZAJMUJA MIEJSCA NA KRZESEŁKACH.
PIOSENKA: OJCZYSTE KWIATY /CHÓR FRAZA/
UCZNIOWIE PO KOLEI PODCHODZA DO WAZONU /PO WOLI, POJEDYŃCZO/ I WKŁDAJĄ KWIATY DO WAZONU.
MÓWIĄCY WSTAJĄ Z MIEJSC I PONOWNIE SIADAJĄ.
UCZEŃ I
Karol Wojtyła urodził się, jak sam mawiał: w tym czasie, gdy bolszewicy szli na Warszawę. Polska była bardzo zagrożona.
UCZEŃ II
Wzrastał w atmosferze głębokiej wiary swoich rodziców. Widział, jak żarliwie się modlą i jak potrafią od siebie wymagać, przede wszystkim ojciec Papieża. Jak sam pisał:
Moje lata chłopięce i młodzieńcze łączą się przede wszystkim z postacią ojca. Patrzyłem z bliska na jego życie, widziałem jak umiał od siebie wymagać, widziałem, jak klękał do modlitwy. Patrząc na niego nauczyłem się, nauczyłem się, że trzeba samemu sobie stawiać wymagania i przykładać się do spełniania własnych obowiązków.
UCZEŃ III
Wspólnie ...