Dodaj publikację
Autor
Ewa Zelek
Data publikacji
2011-10-03
Średnia ocena
5,00
Pobrań
57

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

Logopedyczna ulotka profilaktyczna dla rodziców.
 Pobierz (doc, 56,5 KB)

Podgląd treści


Dwanaścioro przykazań logopedycznych

1. Narządy mowy kształtują się i zaczynają funkcjonować już w życiu płodowym. Przyszła matka musi więc dbać o swe zdrowie i dobre warunki życia. Powinna wystrzegać się papierosów, alkoholu, lekarstw na ból głowy, na sen, przeciw grypie, kontaktu z zakaźnie chorymi, naświetlania promieniami Rentgena, hałasu.

2. Do dziecka trzeba mówić wolno, wyraźnie. Nasz sposób mówienia staje się wzorem. Z dzieckiem nie powinny przebywać osoby mające wady wymowy. Jak najwcześniej należy odstawić smoczek i karmić łyżeczką. Dziecko nie powinno niczego mówić, kiedy ma w buzi smoczek bądź wkładkę ortodontyczną. Ujemny wpływ na wymowę ma także równoczesna nauka języka obcego i ojczystego przed ukończeniem 4-5 roku życia (np. w języku angielskim normą jest wkładanie języka między zęby th, w języku polskim jest to patologia, którą należy korygować).

3. Nawet małe dziecko powinno reagować na słowa, gesty czy uśmiech otoczenia – ruchem rączki, uśmiechem, minką, przegięciem ciałka, później głużeniem, gaworzeniem. Jeśli tego nie robi, przyczyną może być osłabiony słuch. W takim wypadku trzeba koniecznie zasięgnąć porady lekarza. Osłabiony słuch może też cofnąć w rozwoju już mówiące dziecko (Granice mojego języka są granicami mojego świata).

4. Rozwój ogólnej sprawności ruchowej wpływa na rozwój mowy – opóźnienie
w chodzeniu, samodzielnym ubieraniu się łączy się najczęściej z opóźnieniem
w mowie i różnymi jej zaburzeniami. Należy bawić się z dzieckiem, zachęcać do sięgania po zabawkę z różnej odległości i różnego położenia, dopingować do raczkowania.

5. Jeśli dziecko ma nieprawidłową budowę narządów mowy – rozszczep warg, dziąseł lub podniebienia, zniekształcenia szczęk, uzębienia, powinno się bezzwłocznie pójść do lekarza specjalisty. Zaniedbanie tego sprowadza nosowanie i dyslalię.

6. Otoczyć specjalną opieką dziecko leworęczne, ale w żadnym wypadku nie zmuszać do posługiwania się ręką prawą. U dzieci praworęcznych ośrodki mowy znajdują się w lewej półkuli mózgu, u leworęcznych w prawej. Naruszanie naturalnego rozwoju sprawności prowadzi do zaburzeń mowy, w szczególności do jąkania.

7. Nie wolno hamować słownej aktywności dziecka.
Chętnie słuchajmy pytań dziecka i odpowiadajmy na nie. Podtrzymujmy opowiadanie dziecka przez stosowne pytania. Rozmawiajmy z nim
i urządzajmy mu „kąpiel słowną”.

8. Nie należy stosować tzw. „mowy nianiek” – zdrabniania wyrazów, języka dziecięcego, ponieważ utrudnia to dziecku przyswajanie normalnej wymowy.

9. Dziecko powinno reagować na wypowiedzi otoczenia. Początkowo działaniem (wykonywaniem poleceń, pokazywaniem wymienionych osób, przedmiotów, części ciała), potem reagowaniem sygnałami, następnie słowami. Jeśli początkowe fazy się przeciągają, należy szukać pomocy w poradni.

10. Nie karać i nie zawstydzać dziecka, jeśli źle mówi, bo wywołuje to
u niego kompleks mniejszej wartości. Słysząc wyrazy ...