Metoda glottodydaktyczna prof. Rocławskiego

Metoda glottodydaktyczna prof. Bronisława Rocławskiego

Glottodydaktyka – termin pochodzi z języka greckiego,

glottis – język, mowa, myśl;

dydaktyka – wychowanie;

glottodydaktyka – wychowanie językowe;

Jest to metoda stworzona przez polskiego naukowca B. Rocławskiego. Przygotowuje ona już bardzo małe dzieci do nauki czytania i pisania. Stosowana jest już z ogromnym powodzeniem w wielu przedszkolach i szkołach na terenie całego kraju.

Impulsem do pracy nad „glottodydaktyką” był dla prof. B. Rocławskiego fakt coraz częściej występujących wśród uczniów trudności w czytaniu, pisaniu i rozumieniu odczytywanego tekstu. W związku z tym B. Rocławski opowiedział się za „radykalną zmianą sposobu przygotowywania dzieci do nauki czytania i pisania, sposobu uczenia techniki płynnego czytania ze zrozumieniem i płynnego pisania, a także kształtowania nawyków czytelniczych i świadomości ortograficznej”( 2008). Domagał się również „właściwego do potrzeb każdego dziecka wydłużenia czasu na przygotowanie do nauki czytania i pisania oraz skrócenia w miarę możliwości do minimum czasu opanowywania względnie płynnego pisania i sprawnego czytania ze zrozumieniem”(2008).

Podstawowe zasady tej metody

I zasada - wyjście od języka mówionego, a nie języka pisanego, czyli takiego, z jakim styka się dziecko już od narodzin i jaki jest mu najbliższy,

II zasada - świadome wprowadzenie zabaw doskonalących mowę już od najmłodszej grupy przedszkolnej,

III zasada - maksymalne wydłużenie czasu na przygotowanie do czytania i pisania i skrócenie do minimum czasu opanowywania płynnego pisania i sprawnego czytania ze zrozumieniem.

Celem glottodydaktyki jest dobre przygotowanie dzieci do nauki czytania i pisania, uczenie właściwej techniki czytania ze zrozumieniem i pisania, kształtowanie nawyków czytelniczych i świadomości ortograficznej. Cechą charakterystyczną jest wyróżnienie etapów pośrednich w kształtowaniu syntezy i analizy fonemowej. Analiza dokonywana jest na śladach syntezy.

Wychowanie językowe nastawione jest na indywidualny tryb nauczania, zgodnie z możliwościami dziecka. Dotyczy to sprawności analizatora słuchowego, wzrokowego i kinestetyczno – ruchowego.

Zakłada się tutaj holistyczne spojrzenie na dziecko, ponieważ każdy z nas ma własny, indywidualny rytm i tempo rozwoju umysłowego, emocjonalnego i społecznego. Całościowa powinna być też diagnoza pedagogiczna i logopedyczna.

Zasadniczą rolę w metodzie glottodydaktycznej odgrywają zabawy, które stanowią istotę zachowania się dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, służą też rozwijaniu sprawności językowej, opanowaniu języka i kształceniu poprawnej wymowy.

Twórca glottodydaktyki, prof. B. Rocławski, w swojej książce: „Nauka czytania i pisania” zawarł bardzo cenne wskazówki, zadania z zakresu przygotowania dzieci do czytania i pisania. Jak sam autor mówi „są to tylko milowe kamienie, których nie wolno zgubić”( 2008). Podkreśla też bardzo, iż „każde dziecko powinno kroczyć od kamienia do kamienia własną ścieżką. Dziecko powinno odczuwać ciepłą rękę nauczyciela, powinno ...