Dzieci opowiadają o polskim papieżu

Barbara Szpunar

DZIECI OPOWIADAJĄ O POLSKIM PAPIEŻU

Montaż słowno-muzyczny z okazji kolejnej rocznicy śmierci papieża Jana Pawła II dla
uczniów szkoły podstawowej.

CZĘŚĆ I

PREZENTER:

Minęło już kilka lat od śmierci wielkiego Papieża i Polaka Jana Pawła II, którego pamiętają
miliony ludzi na całym świecie, bo oglądali go na własne oczy i słuchali jego słów
rozbrzmiewających na stadionach, placach, lotniskach, gdzie gromadziły się tłumy
uczestniczące w mszy świętej i oczekujące papieskiego błogosławieństwa. Młodzieży i
dzieciom należy opowiadać o tym wybitnym w naszych dziejach rodaku, aby uświadomić im,
jakim był niezwykłym człowiekiem, jaki wywierał wpływ na ludzi ze swojego otoczenia, a
także na ludzi sprawujących władzę, na potężnych przywódców, polityków, koronowane
głowy, na uczonych i artystów. Młodzi chcą wiedzieć, jakim Karol Wojtyła był dzieckiem,
synem i uczniem, jakim był młodzieńcem a później młodym wikarym. Są ciekawi, jak
pracował z młodzieżą i jak zapamiętali go i jak traktowali młodzi podopieczni. Chcą
wiedzieć, jakim był papieżem przez ponad 26 lat. Posłuchajmy opowieści o Janie Pawle II
przygotowanych przez koleżanki i kolegów z naszej szkoły.

CZĘŚĆ II

UCZEŃ I

Dzieciństwo i szkolne lata Karol Wojtyła spędził w Wadowicach, w niewielkim mieście w
okolicach Krakowa. Rodzina żyła w skromnych warunkach, w mieszkaniu pełnym książek i
religijnych obrazów. Tu toczyło się harmonijne i pogodne życie rodzinne. Chłopiec rósł w
atmosferze miłości i wzajemnego szacunku. Beztroskie i szczęśliwe dzieciństwo Lolka, jak
nazywano Karola, skończyło się, gdy miał zaledwie 9 lat, z chwilą śmierci ukochanej matki.
Odtąd Karolem zajmował się ojciec, człowiek troskliwy lecz wymagający.

Lolek był pilnym i obowiązkowym uczniem, lecz będąc żywym dzieckiem lubił zabawę i
towarzystwo rówieśników. Ojciec i znacznie starszy brat Edmund często zabierali Lolka na
wycieczki w pobliskie góry. Bracia grali razem w piłkę, pływali, biwakowali w lesie.
Braterska więź skończyła się nagle, gdyż Edmund będąc lekarzem zatrudnionym w szpitalu,
zmarł zarażony szkarlatyną.

O gimnazjalnych latach Karola wiemy wiele ze wspomnień jego kolegów. Lolek znany był z
głębokiej religijności. Był ministrantem i prezesem ministranckiego kółka. W drodze do
szkoły wstępował do kościoła. Uczył się z łatwością i wyróżniał się zdolnościami.
Otrzymywał bardzo dobre oceny ze wszystkich przedmiotów. Szczególnie pilnie uczył się z
języków obcych, a najbardziej lubił język polski. W gimnazjum objawiło się zamiłowanie
Lolka do teatru i sportu. Brał aktywny udział w pracy szkolnego koła teatralnego, grał główne
role w szkolnych przedstawieniach, pociągła go zawód aktora.

Brał udział w konkursach recytatorskich, bo był wielbicielem poezji i sam pisał wiersze.

Miał liczne grono ...