Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Jak pracować z uczniem mającym duże problemy emocjonalne?
Stres jest zjawiskiem powszechnie występującym w naszym codziennym życiu. Spotykamy się z nim w wielu sytuacjach: w domu, w pracy, na imprezie. Towarzyszy nam zazwyczaj w momentach, które są dla nas ważne, często przełomowe. W takich chwilach stres kieruje naszym zachowaniem, mobilizuje nas, jest motorem naszych działań i wynikiem naszych chęci odniesienia sukcesu. O ile działa na nas budująco, jest czymś normalnym. Często zdarza się jednak tak, że stres utrudnia i uprzykrza nam życie, a my nie mamy na niego wpływu, nie umiemy go kontrolować. Wyzwalają się wówczas negatywne emocje, takie jak: lęk, strach, wstyd, zakłopotanie, brak wiary we własne możliwości, przewidywanie z góry własnego niepowodzenia i kompromitacji. Dzieje się tak najczęściej w przypadku osób ogólnie słabych psychicznie, lub wskutek intensywnych przeżyć o charakterze negatywnym. Na stres narażona jest szczególnie młodzież szkolna, często niedojrzała psychicznie, która dążąc do zdobycia wiedzy, narażona jest na różnego rodzaju emocje z tym związane.
Problem dziecka, którym stres zawładnął do tego stopnia, że nie potrafi ono normalnie funkcjonować w życiu codziennym jest bardzo istotny z punktu widzenia rozwoju jego osobowości oraz poczucia bezpieczeństwa i stabilizacji życiowej. Oddziaływania społeczne mogą przyczynić się do nasilenia lub zminimalizowania tego problemu. Bardzo często na powstanie stresowych sytuacji, w jakich dzieci się znajdują, ma wpływ środowisko. Zmiana szkoły, większe wymagania, lęk przed krytyką ze strony innych, chęć ukrycia swoich słabych stron, nieumiejętność nawiązania kontaktów z rówieśnikami, ogólna wrażliwość charakteru oraz dodatkowo okres dojrzewania, w którym się znajdują- to wszystko doprowadza do tego, że nastolatki tracą kontrolę nad własnymi emocjami, co niewątpliwie nie ułatwia im życia. Tacy uczniowie to osoby o szczególnych potrzebach. Wymagają oni dużo uwagi, cierpliwości i zrozumienia. Żeby uporać się z problemem, potrzebują wsparcia zarówno ze strony rodziców, jak i nauczycieli oraz kolegów z klasy.
W przypadku nie podjęcia żadnych działań, z pewnością nastąpiłoby pogłębienie i tak już skomplikowanego stanu emocjonalnego. Skutkiem tego mogłoby być całkowite zamknięcie się dziecka w sobie, jeszcze większy wzrost jego poczucia niskiej wartości oraz przekonania, że niczego nie potrafi w życiu osiągnąć. Wpłynęłoby to z pewnością bardzo negatywnie na jego dalsze postępy w nauce oraz relacje społeczne. W takich sytuacjach należy podjąć działania, które mają na celu pomoc w walce ze stresem. Dzięki temu uczeń taki mógłby nauczyć się kontrolować swoje emocje, stać się osobą spokojniejszą, bardziej opanowaną, pozytywniej nastawioną do życia i nie załamującą się od razu swoimi niepowodzeniami. Zacząłby wierzyć we własne siły ...
