Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
WPŁYW ŚRODOWISKA RODZINNEGO
NA ZACHOWANIE DZIECKA
1. Opis i analiza rozpoznania i rozwiązywania problemu
wychowawczego.
W roku szkolnym 2008/2009 zostałem wychowawcą klasy pierwszej. Dzieci
z tego zespołu klasowego pochodziły z kilku miejscowości. Na początku istotnym
problemem była więc integracja zespołu klasowego oraz gruntowne poznanie moich
wychowanków. Już wcześniej zostałem poinformowany, że w klasie pojawi się
dziewczynka, której trzeba będzie poświęcić więcej czasu, wnikliwie rozpoznając
jej problemy i potrzeby. Andrea pochodziła z rodziny, która niestety w niemałym
stopniu wpisywała się w model rodziny patologicznej. Już w szkole podstawowej
były z nią różnorakie problemy. Dziewczynka miała trudności z integracją z klasą,
często była zamknięta, wyciszona. Doskonale zdawała sobie sprawę, że w nowej
szkole ten problem może eskalować, gdyż dziewczynka będąc w nowym środowisku
może jeszcze bardziej zamknąć się w sobie. Gdyby takie zjawiska się nasiliły mógłby
wystąpić inny problem, który pojawił się także w szkole podstawowej a mianowicie
tendencja do wagarów.
2. Geneza i dynamika problemu.
Jednym z pierwszych kroków jakie podjąłem była rozmowa indywidualna
z dziewczynką w celu lepszego zorientowania się w jej sytuacji. Ankieta klasowa,
którą przeprowadziłem we wrześniu na przykładzie Andrei pokazała mi ogólnie, co
dla niej w szkole może stanowić problem i jakie obszary wymagają natychmiastowej
interwencji z mojej strony. Postanowiłem odbyć rozmowę z mamą Andrei, aby lepiej
zorientować się w aktualnej sytuacji rodzinnej dziewczynki. Mama na temat problemów
rodzinnych rozmawiała niechętnie, miała tendencję do bagatelizowania zagrożeń,
miałem także wrażenie, że nie na wszystkie pytania odpowiada szczerze. Andrea jest
dziewczynką z upośledzeniem umysłowym, realizuje więc tok szkoły specjalnej.
Ponieważ jest ona jedyną taką osobą w klasie ma to także niemały wpływ na jej
funkcjonowanie w klasie. Od początku starałem się wytworzyć w klasie przyjazną
atmosferę wokół Andrei. Zależało mi bardzo na tym, aby nie czuła się ona odrzucona
i wyeliminowana. Jeżeli zdarzały się wypadki niechęci wobec niej były one szybko
pacyfikowane. W czasie nieobecności dziewczynki przeprowadzałem pogadanki
z klasą. Nie mówiłem oczywiście o wszystkich jej problemach, chodziło mi o to, aby
jej koleżanki i koledzy z klasy uświadomili sobie, że Andrea jest osobą , która wymaga
pomocy z ich strony.
Wiele problemów w przypadku Andrei wynikało nie tyle z jej niskiego poziomu intelektualnego, ale zbyt małego zainteresowania ze strony rodziców. Dziewczynka
ma rodzeństwo, które także uczęszczało lub uczęszcza do naszej placówki, problemy tej rodziny były więc znane także innym nauczycielom- wychowawcom. Natrafiali oni
najczęściej na obojętność rodziców. Typowe było to, że częstokroć byli oni niesłowni,
nie przychodzili na ...
