Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
Jakie problemy musi pokonać para
starająca się o dziecko?
Para starająca się o dziecko to dwoje ludzi, którzy na pewnym etapie życia wspólnym czasowo dla obojga podejmują decyzję o chęci posiadania potomstwa. Oczywiście mówimy tu o parze ludzi świadomych tego, że posiadanie dziecka w większym czy mniejszym stopniu wywróci ich do tej pory poukładany świat, ludzi, którzy są na tę „rewolucję” przygotowani, a wręcz jej pragną.
W obecnych czasach, kiedy każdy z partnerów ma indywidualne cele związane z osobistym rozwojem, pozyskiwaniem dóbr materialnych, a co za tym idzie zapewnieniem sobie odpowiedniego poziomu życia, wspólne podjęcie decyzji o posiadaniu potomstwa jest pierwszym problemem z jakim musi zmierzyć się para. Decyzja ta często odkładana jest w czasie, i mimo, że partnerzy chcą w przyszłości być rodzicami, to jednak trudno im tę „przyszłość” bliżej określić. Decyzja wiąże się z wieloma kompromisami i jeśli zostaną one przez oboje partnerów przyjęte, to na tym etapie problemy pary mogą się skończyć.
Ale jeśli… mijają kolejne miesiące regularnego współżycia i mimo starań partnerów dziecko się nie pojawia?
Ludzie ci muszą być przygotowani na wiele problemów, które przed nimi staną, a z których nie zawsze zdają sobie sprawę. Problemy te podzieliłam umownie na pięć grup:
• społeczne
• emocjonalne
• ekonomiczne
• medyczne
• religijne
Problemy te są ze sobą powiązane, ale nie oznacza to oczywiście, że u każdej pary starającej się o dziecko muszą wystąpić wszystkie.
Problemy społeczne pojawiają się najwcześniej i to chyba jeszcze zanim para uświadomi sobie, że ma trudności z poczęciem dziecka. Mam tu na myśli głównie podejście najbliższej rodziny i przyjaciół, którzy nagminnie dopytują kiedy pojawi się dziecko. Jest to pierwszy powód do pogorszenia relacji z najbliższym otoczeniem, ograniczenia rodzinnych wizyt i innych kontaktów.
Dużą rolę odgrywają tu emocje związane z komentarzami, uwagami, „dobrymi radami” innych ludzi, jak i te które pojawiają się między partnerami. Myślę, że problem emocjonalny towarzyszy parze przez cały okres starań, ale zaznacza się najsilniej między czasem uświadomienia sobie trudności przez oboje partnerów, a zwróceniem się o pomoc do specjalisty. Piętrzące się domysły przyczyn danego stanu rzeczy, przypuszczenia powodów (często doszukiwania się ich u partnera) niemożności spłodzenia potomka, mogą trwale zaburzyć relacje między partnerami.
Podczas podejmowania konsultacji medycznych, partnerzy często bagatelizują konieczność poddania się badaniom przez oboje. Najczęściej na samym początku badaniom poddaje się tylko kobieta, partner nie chce przyjąć do wiadomości, że też powinien się przebadać, a może być odpowiedzialny za niepłodność pary w 40 – 60%. Czas mija, a często dopiero po kilku ...
