Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
PROGRAM ZAJĘĆ POZALEKCYJNYCH
METODA RUCHU ROZWIJAJĄCEG WERONIKI SHERBORNE
Cele „Programu terapii ruchu rozwijającego”:
• tworzenie i rozwijanie dobrych relacji międzyludzkich,
• tworzenie i rozwijanie relacji empatycznych,
• rozwijanie umiejętności wyrażania emocjami,
• stymulowanie rozwoju
• poznanie własnego ciała- orientacja w schemacie ciała
• usprawnianie motoryki
Cele szczegółowe:
1. Rozwój fizyczny:
o dzieci rozumieją, co to znaczy czuć się we własnym ciele "jak w domu",
o potrafią używać ciała i kontrolować je na wiele różnych sposobów oraz przyswajają sobie dobrze wyważony repertuar ruchów,
o rozwijają umiejętności ogólne , związane z opanowaniem różnych elementów ruchu
2. Rozwój osobowości:
o mają silniejsze poczucia samego siebie
o znają swoje możliwości,
o potrafią być wrażliwi na potrzeby i uczucia innych, są bardziej empatyczne
o potrafią skupiać uwagę na tym, co robią.
PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA :
Rozwijanie przez ruch:
• świadomości własnego ciała,
• świadomości przestrzeni i działania w niej,
• dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu.
Udział w ćwiczeniach metodą W. Sherborne ma na celu stworzyć dziecku okazje do poznania własnego ciała, usprawnienia motoryki, poczucia swojej siły. Ponieważ dzięki temu zaczyna ono mieć zaufanie do siebie, zyskuje też poczucie bezpieczeństwa. Podczas ćwiczeń ruchowych dziecko może poznać przestrzeń, w której się znajduje. Dlatego dziecko czuje się bezpieczne, staje się bardziej aktywne, może być twórcze. Atrakcyjność tej metody polega przede wszystkim na jej prostocie i naturalności.
Organizacja zajęć według metody Weroniki Sherborne:
Zajęcia metodą W. Sherbone, mają pomóc dziecku w poznaniu siebie, w zdobyciu do siebie zaufania, w poznaniu innych i nauczeniu się ufania im. Projektując i prowadząc zajęcia, należy pamiętać o obowiązujących zasadach, którymi powinna kierować się osoba prowadząca.
Zasady stosowane na zajęciach to:
• należy nawiązać kontakt z każdym dzieckiem, pamiętając o utrzymywaniu kontaktu wzrokowego
• zajęcia powinny być dla dziecka przyjemne i dawać możliwość przeżywania radości z aktywności ruchowej, kontaktu z innymi ludźmi,
• prowadzący powinien brać udział w zajęciach,
• zauważanie i stymulacja aktywności dziecka,
• poczucie humoru u prowadzącego zajęcia,
• chwalenie dziecka nie tyle za efekt, co za jego starania i wysiłek,
• prowadzenie zajęć, szczególnie w początkach na poziomie podłogi;
• zaczynanie od ćwiczeń prostych, stopniowo je utrudniając,
• naprzemienne wykonywanie ćwiczeń dynamicznych i relaksacyjnych,
• branie pod uwagę samopoczucia dziecka.
Ćwiczenia stosowane na zajęciach:
I. Nauka nawiązywania kontaktu emocjonalnego i koncentracji wzroku.
1/ Pozycja wyjściowa/ p.w./ - siad płaski przodem do siebie, trzymanie się za ręce, koncentracja wzroku na twarzy partnera, uśmiechanie się, wyrażanie uczuć przez dotyk, głaskanie Pokazywanie poszczególnych części ciała, oglądanie ich u siebie i u partnera, porównywanie .Przytulanie się do siebie- delikatne, mocne ...
