Dodaj publikację
Autor
Ismena Dzięgielewska
Data publikacji
2012-06-29
Średnia ocena
0,00
Pobrań
652

Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.

KIPU - Karta indywidualnych potrzeb ucznia dyslektycznego.
 Pobierz (docx, 700,5 KB)

Podgląd treści

KARTA INDYWIDUALNYCH POTRZEB UCZNIA DYSLEKTYCZNEGO

Podstawa prawna założenia karty: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 17 listopada 2010r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.

Szkoła: Publiczny Zespół Szkolno-Przedszkolny w Olszance (gimnazjum)

Imię i nazwisko ucznia …………………………………………klasa……..

Data urodzenia ………………………………………………………………

Data założenia karty ………………………………………………………...

Podstawa założenia karty:

Opinia Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w ………………….. nr ……………………. data wydania …………………………………

Potrzeba objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną stwierdzonej w wyniku przeprowadzonych działań pedagogicznych, o których mowa w §18 ust. 1 cytowanego wyżej rozporządzenia.

Zakres, w którym uczeń wymaga pomocy psychologiczno-pedagogicznej z uwagi na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne:

Usprawnienie funkcji percepcyjno-motorycznych na materiale ortograficznym.

Niwelowanie napięć emocjonalnych.

Praca nad poczuciem własnej wartości.

Motywowanie do podejmowania zadań o różnym stopniu trudności.

Wypracowanie nawyków poprawnego pisania i czytania ze zrozumieniem.

Poprawa komunikacji interpersonalnej.

Usprawnienie funkcji percepcyjno-motorycznych:

w sferze wrażliwości słuchowej:

kształcenie wrażliwości słuchowej, stymulacja słuchu fonemowego,

ćwiczenie pamięci fonologicznej,

ćwiczenie koncentracji uwagi,

ćwiczenie wzbogacające słownik czynny i bierny;

w sferze wzrokowej:

usprawnienie analizatora wzrokowego,

ćwiczenie pamięci i spostrzegawczości wzrokowej,

usprawnienie koordynacji wzrokowo-ruchowej;

w sferze ruchowej:

ćwiczenie motoryki piszącej ręki,

poprawa poziomu graficznego pisma,

utrwalenie orientacji w schemacie ciała i przestrzeni.

Usprawnienie techniki czytania.

Ćwiczenia w rozumieniu czytanej treści.

Wypracowanie nawyku pisania poprawnego pod względem ortograficznym.

Wdrażanie do autokorekty.

Wypracowanie umiejętności redagowania tekstów.

Mocne strony ucznia ………………………………………………………..

………………………………………………………………………………..………………………………………………………………………………..………………………………………………………………………………..………………………………………………………………………………..………………………………………………………………………………..………………………………………………………………………………..………………………………………………………………………………..

Inne istotne informacje (np. stan zdrowia ucznia, dysfunkcje i zaburzenia utrudniające funkcjonowanie społeczne, itp.):

………………………………………………………………………………..………………………………………………………………………………..………………………………………………………………………………..………………………………………………………………………………..………………………………………………………………………………..………………………………………………………………………………..………………………………………………………………………………..

Okres udzielania pomocy …………………………………………………..

Zalecane przez zespół formy, sposoby udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej:

Pomoc udzielana przez rodziców pod kierunkiem nauczyciela.

Dzieciom o stosunkowo niewielkich trudnościach w nauce może skutecznie pomóc nauczyciel, o ile dobrze współpracuje z ich rodzicami. Realizując postulat indywidualizacji nauczania, należy wskazać dziecku i jego rodzicom dodatkowe ćwiczenia do wykonywania w szkole i w domu oraz zaproponować różnorodne sposoby pracy. Nauczyciel powinien ściśle współpracować z rodzicami, kierując ich pracą z dzieckiem wykonywaną w domu.

Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze (do 8 osób w grupie).

Organizuje się je dla uczniów mających trudności w nauce, w szczególności w spełnianiu wymagań edukacyjnych wynikających z podstawy programowej kształcenia ogólnego dla danego etapu edukacyjnego.

Zajęcia logopedyczne (do 4 osób w grupie).

Organizuje się dla uczniów z zaburzeniami mowy, które powodują zaburzenia komunikacji językowej oraz utrudniają naukę.

Zespół korekcyjno-kompensacyjny; terapia pedagogiczna (do 5 osób w grupie).

W wypadku utrzymujących się i bardziej nasilonych trudności dzieci ryzyka dysleksji i z dysleksją rozwojową powinny uczęszczać na zajęcia zespołu korekcyjno-kompensacyjnego w przedszkolu i szkole, które prowadzi wykwalifikowany specjalista terapii pedagogicznej. Warunkiem skuteczności tych zajęć ...