Zaloguj się aby ocenić lub skomentować publikację.
MODEL MOBILNEJ REKREACJI MUZYCZNEJ JAKO ORYGINALNA FORMA MUZYKOTERAPII
„Muzyka uspokaja umysł,
ułatwia wzlot myśli,
a gdy trzeba – pobudza do walki,
pomaga znosić trudy i cierpienie
każdego przedsięwzięcia,
pociesza przygnębionych i zrozpaczonych”.
Agrippa z Nettesheim
SPIS TREŚCI
Wstęp ……………………………………………………………………………………..4
Podstawy teoretyczne muzykoterapii………………………………………….6
Przegląd definicji i koncepcji klasyfikowania muzykoterapii.....................6
Modele i kierunki muzykoterapii………………………………………..11
Metody i formy muzykoterapii…………………...……………………..15
Terapeutyczne zastosowanie muzyki w pracy z dziećmi…………...…...19
Model Mobilnej Rekreacji Muzycznej………………………………………..23
Uzasadnienie teoretyczne Modelu Rekreacji Muzycznej……..…………23
Fazy Modelu Mobilnej Rekreacji Muzycznej……………………..……25
Metodyka prowadzenia zajęć według Modelu Mobilnej Rekreacji
Muzycznej………………………………………...................................……28
Rodzaje i formy muzyki terapeutycznej……………………….....…….34
Efekty muzykoterapii…………………………..……………………….37
Zakończenie……………………………………………………………………………...40
Bibliografia………………………………………………………………………………42
WSTĘP
W obecnym czasie, gdy życie biegnie w oszałamiającym tempie, codzienna rzeczywistość przynosi nam ogromne napięcia psychiczne. Zdobycie jak najlepszego wykształcenia, duże wymagania większości rodziców, coraz wyższy poziom nauczania, powodują, że nauka wiąże się w większym lub mniejszym stopniu ze stresem. Najbardziej bezbronne w sytuacjach stresu są dzieci. Jedną z form, która łagodzi niepotrzebne napięcia psychiczne w szkole i poza nią, jest muzykoterapia, która tworzy ład i harmonię, a zarazem jest źródłem znaczącej siły psychicznej.
Sam termin wywodzi się z greki i oznacza leczenie przy pomocy muzyki. Leczenie oznacza – być, aby opiekować się i pomagać – być z dziećmi,
być cierpliwym w towarzyszeniu i wspieraniu. Może działać czy to uspokajająco,
czy pobudzająco, ujawnia emocje werbalne (ruchowe), potrafi przenosić w inny, lepszy świat marzeń, harmonizuje osobowość. To, co potocznie nazywamy muzykoterapią jest w rzeczywistości profilaktyką muzyczną. Muzyka jest niezwykle skutecznym czynnikiem regulującym nastrój, sprzyja relaksowi, pobudza do pracy, ułatwia rozmowę, wpływa na poziom hormonów stresowych, ciśnienie krwi, oddychanie, pracę serca. Dzięki niej mija przygnębienie, łagodnieje uczucie lęku i zmniejsza się napięcie mięśniowe.
Współczesne badania psychologów i pedagogów oraz obserwacje nauczycieli dowodzą, że już w środowiskach przedszkolnych i szkolnych zauważa się narastającą liczbę dzieci z zaburzeniami rozwoju osobowości. Dzieci te mają trudności w nauce, dostosowaniu się do otoczenia, nierzadko sprawiają kłopoty wychowawcze rodzicom i nauczycielom, dlatego też powszechność współczesnych zainteresowań muzykoterapią łączy się z nadzieją, że muzyka mogłaby spełniać rolę uniwersalnego środka leczniczego, który byłby przydatny zarówno dla celów profilaktyki, jak i leczenia i postępowania rehabilitacyjnego, nie powodując żadnych skutków ubocznych.
U wielu uczniów stwierdza się znaczny stopień nadpobudliwości – mają obniżone procesy hamowania, słabo kontrolują swoje zachowania, z trudem odróżniają to, co dobre, słuszne, od tego, co niepożądane. Są nadmiernie ruchliwi, impulsywni, przekorni, często używają obraźliwych zwrotów, cechuje ich utrudniona koncentracja, nieumiejętność relaksacji. Przyczyn tego stanu jest ...
